Ísraelsmenn komast upp með að troða á Palestínumönnum vegna blóði drifinnar sögu? Ef einhver dirfist að mótmæla er hann víst orðinn að rasista, og sýnir milljónum fórnarlamba helfararinnar vanvirðingu. Þetta er það fyrsta sem kom í hugann á mér um misnotun á sögu.

Annars er flest notkun á sögu misnotkun, því hún er aldrei annað en túlkun á fortíðinni frá einni hlið, eða fleiri en þú veist aldrei hver er rétt, hvað gerðist í raun. Að ætla að nota söguna til þess að taka ákvarðanir í nútímanun eða spá fyrir um framtíðina er líka varhugavert, og væri hugsanlega um að ræða misnotkun ef það væri gert.

Þegar svonefnt þúsundára-afmæli var haldið hér á landi, voru ekki liðin í raun og veru 1100 ár frá landnámi, þeir vildu nýta heimsóknar konungs og halda afmælisveisluna um leið. Samkvæmt Íslendingabók, þá var landnámið árið 870 en Landnáma sagði að það hafi verið 874 en Íslendingabók var talin traustari en samt voru heimildirnar úr Landnámu nýttir því þetta var í þeirra hag. Þarna var sögunni beinlínis hagrætt. Það eru til dæmi um verri hagræðingar en nenni ekki að nefna öll.

Ef þú heldur að það sé erfitt.. reyndu að lesa “The use and abuse of history” eftir Friedrich Nietzsche.

Hérna er smá brot

“Now, that is naturally not the condition in which a person would be most capable of dissolving the past into pure knowledge. Thus, also we perceive here what we discerned in connection with monumental history, that the past itself suffers, so long as history serves life and is ruled by the drive to live. To speak with some freedom in the illustration, the tree feels its roots more than it can see them. The extent of this feeling, however, is measured by the size and force of its visible branches. If the tree makes a mistake here, then how mistaken it will be about the entire forest around it! From that forest the tree only knows and feels something insofar as this hinders or helps it, but not otherwise. The antiquarian sense of a person, a civic community, an entire people always has a very highly restricted field of vision. It does not perceive most things at all, and the few things which it does perceive it looks at far too closely and in isolation. It cannot measure it and therefore takes everything as equally important. Thus, for the antiquarian sense each single thing is too important. For it assigns to the things of the past no difference in value and proportion which would distinguish things from each other fairly, but measures things by the proportions of the antiquarian individual or people looking back into the past.”

Does this make much sense ??

Kaþólikkar á Norður Írlandi fara í göngu í gegnum hverfi mótmælenda til þess að minnast sigurs þeirra á mótmælendum fyrir fleiri hundruð árum síðan. Þeir gera þetta árlega og um leið viðhalda þeir þeim ófriði sem hefur ríkt á milli þessara trúarhópa í mörghundruð ár. Er það ekki misnotkun á sögu???