Fyrsti kafli
Þúngamiðja hugmyndafræði Nasistaflokksinns er hugtakið kynstofn.
Nasista kenningin, segir að Aría kynstofninn sé hinn “æðsti kynnstofn” og þar með yfir aðra kynstofna hafinn. Sú trú er réttlæt með einföldum rökum sem eru.

Nasistar héldu því fram að merkasta sköpun kynstofnar væri þjóð, valdamiklar-þjóðir (a.k.a stórar þjóðir) eru sagðar vera sköpun sterks kynstofns. Kenningin segir til um að valdamiklar þjóðir verði til vegna hernaðarlegs styrks hennar, og hernaðarstyrkur verði til vegna rökhygginnar og siðmenntaðrar menningar, og æðri menning verði til af þjóðum sem eru náttúrulega sterkari líkamlega sem andlega, greindari, framsæknari og hugrakkari en aðrar þjóðir.

Veikustu þjóðirnar eru þær sem eru byggðar upp af óhreinum “Mongrel” kynþætti. Sem útskýrir hvers vegna þessar þjóðir hafi margskipta, ósamrímda og þar með veikari menningu.

Samkvæmt Nasistum eru algengustu mistökinn að leifa mörg túngumál innan einnar þjóðar. Þessi trú útskýrir hversvegna Nasistar einbeittu sér svo mikið af því að sameina öll þýskumælandi landsvæðin í eitt stórt Þýskaland eina þjóð “Third reich”

Þjóðir sem ekki gátu varið landamæri sín voru sagðar vera byggðar af veikum þræla-kynstofni “slave-race”. Þræla-kynstofninn var sagður eiga minni rétt á tilvist sinni heldur en sterki-kynstofninn “Third-reich” (stuðst var við lögmæal Darwins Þeir hæfustu lifa) sérstaklega ef sterki-kynstofninn þurfti rúm til að fjölga og viðhalda sér “Lebensraum”, sterki-kynstofninn átti þá fullan rétt á því að losa sig við veika-kynstofninn. Adolf Hitler gefur dæmi um þetta í Mein Kampf og vitnar þar í Bandaríska sögu þegar Bandaríkjamenn losuðu sig við Indjánana, þegar þeir þurftu meira rúm “Lebensraum”.

Þjóðir sem áttu ekkert heimaland voru kallaðar snýkju-þjóðir (fyrirmyndin af orðinu er snýkjudýr “Parasitic”) Því ríkari sem einstaklingar innan snýkju-þjóðarinnar voru því hættulegra var snýkjudýrið (þjóðinn). Þannig að sterki-kynstofninn bar skylda til að losa heiminn við snýkjudýrið og í leiðinni styrkja þjóð sína sem og kynstofn sinn til frekari dáða.

Þetta var notað til að réttlæta kúgun og útrýmingu á Gyðingum og Sígaunum. Íll nauðsin eins og Nasistar köllu það.

Trúarbrögð sem viðurkenndu þetta voru kallaðar réttar og sannar, vegna þess að þær viðurkenndu og sögðu frá vandanum.
Þau trúarbrögð sem kenndu “ást” og “umburðarlindi” þrátt fyrir staðreyndir voru kallaðar þræla eða fölsk trúarbrögð.

Sá maður sem gerði sér grein fyrir hinu sanna, sá vandann var kallaður Náttúrulegur-leiðtogi, leiðtogi af guðs náð.
En þeir sem neituðu hinu sanna, lokuðu augunum fyrir vandanum voru kallaðir Náttúrulegir-þrælar, þrælar af guðs náð. Þrælar sérstaklega greindir þrælar voru sagðir vera meira fyrir því þeir voru í sífellu að planta lygum innan stjórnkerfisinns sem og í trúarlegu formi og þar með hindra hinn sterka-kynstofn um að dafna á eðlilegum hraða, þessir greindu þrælar áttu erfiðara með að sætta sig við það hlutverk sem guð gaf þeim.

Mikill miskilningur er um það að Nasismi snérist eingöngu um hinn æðri-kynstofn, og er það líklega svo vegna slæms orðspor sem Nasistar og Nasismi hefur fengið eftir stríðið þá ber hæst Helförin. Hugmyndafræðilega rót Nasismans er mun dýpri, og má rekja að hluta til Rómantísku hefðar 19 aldarinnar, þá sérstaklega hugmynda Friedrich Nietzche um að rækta kynstofn upp á við þangað til að til verði hið svokallaða Ofurmenni “Ubermensch”


Endilega segið mér hvað ykkur finnst, ef áhugi er fyrir hendi mun ég skrifa annan kafla um þetta gagnrýnda hugtak Nasisma, ég er ekki að reyna að verja þetta rótæka afl heldur einungis að reyna að sýna grunn hugtakið.

P.S Verið óhrædd við að gagnrýna, eða bara segja mér einhverjar staðreyndir sem ekki eru réttar.