Umdeilt er þetta með aðferðina hans. En ég sé ekki að það skipti öllu máli.

En svona til gamans með spjótið.
Spjótið sem jesú var stunginn með er tiltörlega frægt. Þekkt sem “Spear of Destiny.” Kemur mér á óvart að enginn hafi heyrt um það. Hitler framdi sjálfsmorð innan 90 mínotna frá því að það var stolið og hjálpaði það uppá frægð spjótsins sem var nú þegar nokkuð frægt og búið að vera það í nær 2000 ár. Það var Gaius Cassius Longinus sem stakk því í síðu Jasús svo úr kom vatn og blóð. Þegar sú blanda fór framan í Longinus lagaði það sjón hans sem að hafði verið að bila.

Meðal þeirra sem hafa boðið það var Rómverski keisarinn Constantinus hinn mikli sem bar það í sínum mestu sigrum, Franski kónguirnn Charlemagne sem bar það í 47 unnum bardögum en dó þegar hann misti það óvart. Veldi Napóleons byrjaði að falla þegar að honum mistókst að stela spjótinu í Austerlitz.
Málið er að spjótsins var stór partur af trú Hitlers. Samband Hitlers og spjótsis má lesu maira um hér: http://www.crystalinks.com/speardestiny.html

Hér er þessi sama ritgerð með smá breytingum og algjörlega nýju lokaorði. Hvernig er þetta núna?

Inngangur

Þegar Ísland dróst inn í síðari heimsstyrjöldina, markaði það upphafið að mesta umbreytingaskeiði sem íslenska þjóðin hafði nokkrum sinni kynnst. Þetta byrjaði allt með því að Hitler vann mikið fylgi í Þýskalandi eftir mikið tap Þýskalands úr fyrri heimsstyrjöldinni þar sem skuldinni var skellt á Þjóðverja. Her þeirra minnkaði til muna og var takmarkaður við 100.000 atvinnuhermenn (en Hitler fór auðvitað ekki eftir því). Hitler vann kosningar með yfirburðum og varð Ríkiskanslari. Þjóðverjar vildu hefna sín á Bandamönnum og má segja að þannig byrjaði síðari heimsstyrjöldin sem Ísland dróst svo inn í.

Meginmál

Hinn 10. maí 1940 urðu þáttaskil í sögu Íslands, en aðfaranótt þess dags steig breskur her á land í Reykjavík. Flestir Íslendingar voru þó fegnir að þetta voru Bretar en ekki Þjóðverjar sem voru hertóku landið. Eitt af því fyrsta sem Bretar gerðu hér á landi var að handtaka þýska ræðismanninn og þá sem þeir töldu hættulegasta. Þeir lokuðu einnig helstu vegum til bæjarins um tíma og hertóku líka helstu fjarskipta miðstöðvar sem voru Loftskeytastöðin, Pósthúsið, Landsíminn og Ríkisútvarpið. Þannig einangruðu þeir Reykjavík og íbúar á landsbyggðinni vissu lítið um hvað var á seyði þar.

Íslenska ríkisstjórnin mótmælti þessum aðgerðum sem broti á hlutleysi Íslands, sem þeim bar að gera, en aðstoðaði Breta eins og hún gat og reyndi að koma í veg fyrir árekstra milli Breta og Íslendinga eftir bestu getu. Þess má geta að árið 1940 voru Íslendingar um 120 þúsund en Bretar um 25 þúsund þegar mest var árið 1941.

Með bretunum kom svokölluð ‘Bretavinna’ vegna þess að bretarnir stóðu fyrir mörgum framkvæmdum. Margir Íslendingar nýttu sér þessa vinnu vegna þess að Breski herinn borgaði vel. Sagt er að bóndi var að leita að vinnufólki í sveit en fann ekkert vinnufólk, því að allir voru í Bretavinnunni. Þá sagði hann: ,,Hver skrambinn, þá verð ég eða einhver af strákunum að hætta í Bretavinnunni.” Bretavinnan fólst í því að byggja virki við strendur landsins, flugvelli og herstöðvar og hús fyrir hermennina sem litu út eins og stórar tunnur hálfgrafnar í sandinn og voru þessar byggingar kallaðar ‘braggar’ sem áttu eftir að setja svip sinn á borgina allt fram yfir aldamótin.

Íslenska Ríkisútvarpið var undir ströngu eftirliti Breta og ritskoðuðu þeir allt sem sent var í loftið. En því fylgdi sá kostur að BBC sendi út vikulegar útsendingar á íslensku frá 1. desember 1940.

En Bretum var farið að fara aftur í stríðinu og þurftu þeir á öllu sínu herliði að halda sem var á Íslandi. Þar sem Bandaríkin voru ekki orðnir aðilar að heimsstyrjöldinni þá tóku þeir að sér hervernd Íslands þann 7. júlí 1941. Eftir að Bandaríkin tóku að sér vernd landsins tóku þeir vaxandi þáttöku í heimsstyrjöldinni. Bandaríkjamenn voru mjög lengi með herlið hér á landi í Keflavík og eru með her þar og vernda Ísland enn þann dag í dag.

‘Ástandið’ tók nú að verða stórt vandamál á Íslandi. Það var þannig að Íslenskar stúlkur giftust og/eða áttu börn með erlendum hermönnum. Þetta gerðu þær kannski vegna þess að þarna sáu þær tækifæri til að öðlast ýmsam munað sem þær gætu aðeins dreymt um hér á Íslandi, en flestar hafa örugglega ekki bara verið á höttum eftir peningum. Það viðhorf sem var útbreitt hér á Íslandi var að þessar konur voru að svíkja uppruna sinn og eru til dæmi um að þær hafi orðið að aðkasti.

Þann 30. apríl 1945 framdi Hitler sjálfsmorð um kvöldið, þó deilt sé um hvernig hann gerði það, sumir halda því fram að hann hafi skotið sig í höfuðið en aðrir vilja meina að hann hafi tekið blásýru. Einnig má þess geta að þennan sama dag tókst Bandamanni að nafni William Horn að sprengja sér leið inn í neðanjarðarhvelfingu og fann hann þar spjót nokkurt sem var frægt. Þetta sama spjót átti rómverskur hermaður að hafa stungið í gegnum síðu Jesú Krist á krossinum til að fá úr því skorið hvort hann væri látinn og uppgötvað á þeirri stundu að hann væri í raun sonur Guðs. Eftir þetta öðlaðist spjótið varanlegan töframátt. Þetta sama spjót áttu Karlamagnús og Friðrik 1. að hafa glatað forráðum yfir og vegna þess hlotið ósigra sína og hafa margir glatast við það að reyna að ná yfirráðum yfir því og baráttunni um það. Spjótið var stór partur af trú Hitlers.

Hinn 8. maí 1945 urðu mikil þáttaskil í sögunni. Herir Þjóðverja gáfust upp og Þriðja ríkið samdi um frið við Bandamenn. Með þessu var stríðinu í Evrópu lokið. Íslendingar fögnuðu þessu ákaft og slepptu margir fram af sér beislinu, ekki síst breskir sjóliðar. Dagsins var því einnig minnst vegna ólátanna, lögreglan þurfti að skerast í leikinn því að til áfloga kom milli hermanna og bæjarbúa.

Lokaorð

Þannig urðu endalok seinni heimstyrjaldarinnar í Evrópu en hver veit nema hin þriðja skelli á einhverntímann í náinni framtíð. Eftir fráfall Hitlers gáfust herir hans upp sem sýnir að Hitler hélt í raun uppi stórveldi. Síðari heimsstyrjöldin var mikið stríð og týndu margir lífi í henni og þar voru Íslendingar engin undantekning, en oftast dóu þeir vegna þess að fiskiskip þeirra urðu fyrir tundurskeyti frá kafbáti. Hlutfallslega séð dóu fleiri Íslendingar í henni heldur en Bretar.

Heimildaskrá

Heimildir teknar úr:

Bækur:
Bók: Úr sveit í borg: Þættir úr sögu 20. aldar
Eftir: Guðmund J. Guðmundsson Útgefandi: Námsgagnastofnun Ártal: 2002

Vefsíður
http://www.hugi.is/saga/greinar.php?grein_id=16325839
http://servefir.ruv.is/her/stridslok.htm
http://www.sigurfreyr.com/helgidomur.html#fra

Væri betra að hafa innganginn eitthvað á þessa leið?

Hér í þessari ritgerð ætla ég að segja frá Hernámi Íslands í síðari heimsstyrjöldinni…

Ok, endilega breyttu/breytið þessu lokaorði, ég bara hafði ekki hugmynd um hvað hægt væri að skrifa um þar.

Í sambandi með samhengi, hvernig væri hægt að fá meira samhengi í þetta allt? Og Þriðja ríki Hitlers, það eina sem ég veit um það er að það var ‘Þriðja ríki Hitlers’ þannig að hvernig gæti ég svosem skrifað um eitthvað sem ég veit ekki?

Þetta með spjótið fræga fann ég á síðu sem ég held að nýnasistar ráði yfir, virkilega skrýtin síða.

En allavega, ef einhverjar villur finnast, þá endilega skjóta!

Ég get vottað fyrir það að þekking Þórs á þessu efni virðist gríðarleg. Því miður hef ég ekki náð að lesa Bretarnir koma, en fyrstu tvær bækur í sömu syrpu, Ófriður í aðsigi og Stríð fyrir ströndum eru frábærar. Á köflum finnst manni maður frekar vera að lesa spennubók en fræðirit og persónurnar sem koma við sögu er lýst svo að hvaða rithöfundur gæti verið stoltur.

Ég hefði samt álitið, eins og ég sagði að ofan, að þessar bækur séu full nákvæmar fyrir ritgerð sem þessa. Það er gríðarlega mikið efni í hverri bók. Bretarnir koma er fjórða bókin í syrpunni Ísland í síðari heimsstyrjöld, sem sýnir að í 4 bókum er höfundur eingöngu kominn að hernámi Breta.