Fyrst og fremst finnst mér það skipta máli að vera hreinskilin við hvort annað. Reyndar tel ég þetta eiga við um öll sambönd, og samskipti almennt, ekki bara ástarsambönd. Það þarf alls ekki að vera sammála, en að geta sagt makanum hvað sem er tel ég hjálpa mjög mikið í sambandi. Til dæmis í sambandi við kynlíf; mér finnst það skipta rosalegu máli að geta sagt við makann „nei, ég er ekki tilbúin/nn í þetta“ eða „mér finnst þetta ekki gott, en kannski ef þú prófar svona“. Ef þú getur ekki sagt maka þínum svoleiðis hluti, þá er möguleiki (og jafnvel líklegt) að þér finnist kynlífið aldrei jafn gott og þú myndir vilja að það væri (eða veist að það getur verið). Samskipti á milli einstaklinga eru líka oft erfið ef þér finnst þú alltaf þurfa að passa það sem þú segir, það er svo auðvelt að samþykkja allt sem hinn aðilinn segir af því að þú ert hrædd/ur um að sá reiðist eða hlæji að þér.
Mér finnst líka skipta máli að vera vinir. Að geta talað saman um daginn og veginn, horfa saman á mynd, eða spila tölvuleiki saman finnst mér mikilvægt. Líklega hafa báðir aðilar ekki gaman af því nákvæmlega sama, það er eðlilegt, en um að gera að finna eitthvað sem þið getið gert saman annað en að kyssast og stunda kynlíf (sem er líklega stór hluti af sambandinu, og ekkert að því!), þó að það sé ekki nema bara til þess að geta talað um það seinna.

Jú vinátta eins og nefnt hefur verið hér að ofan. Mér finnst líka virðing ótrúlega mikilvæg, að ekki sé litið niður á hinn aðilann eða öfugt, og þá sérstaklega ekki að einn sé að deita niður fyrir sig eða eitthvað álíka... að mínu mati gerir ást okkur öll jöfn.

Traust líka, ekki endilega bara þannig traust að ég geti treyst að makinn sé ekki að fara að halda framhjá heldur bara að geta treyst fyrir öllu (þó að þetta með framhjáhaldið er eiginlega svona um það bil forgangsatriði auðvitað haha).

Að manneskjan sé sú sem þig langar að deila öllu með. Ef þú afrekar eitthvað þá er hún sú fyrsta sem þú hringir í og öfugt. Og líka að manneskjan taki manni eins og maður er og með öllum göllunum eins og kostunum og skilji að það er einungis mannlegt að gera mistök o.s.frv.

Ég er t.d. þannig að ég er afskaplega þrjóskur einstaklingur og þessvegna verður að vera hægt að vera eindaldlega sammála um að vera ósammála.

í þeim samböndum sem ég hef verið í hefur mér fundist vinátta skipta mestu máli með öllu sem henni tilheyrir (traust, hreinskilni, heiðarleiki; geta sagt hvað maður vill)  og eftir að ég eltist hafa svipaðar lífsskoðanir skipt mig frekar miklu máli, t.d. hvað varðar ýmis siðferðismál