Leiðinlegt að segja þetta en þú lúkkar frekar sjálfselsk með því að leyfa honum ekki bara að enda þetta.
En að sætta sig við þetta kemur bara með tímanum.

Held þú getir ekki bara ákveðið að sætta þig við þetta, það tekur bara tíma eins og eftir öll sambandsslit. Held þú ættir bara að leyfa honum að fara, þú spjarar þig ;)

Bætt við 17. september 2010 - 15:26

Held þú getir ekki bara ákveðið að sætta þig við þetta, það tekur bara tíma eins og eftir öll sambandsslit.

Það sem ég meina er að ég held þú verðir aldrei tilbúin þannig séð. Verður bara að gera það og svo sættistu við það með tímanum.

þetta snýst ekki um að sætta sig við hlutina, heldur að læra að lifa með þeim.

Er þetta vandamál sem gæti allveg eins gerst í næsta sambandi t.d. kynlífið hefur minnkað með tímanum og hann hefur minni áhuga á þér núna en áður fyrr. Myndi það ekki gerast líka í næsta sambandi.

langar bara að vitna í gamalt orðatiltæki eða málshátt (er hræðiegur í að vita hvort þetta er :P)

Enginn veit hvað átt hefur fyrr en misst hefur

Getur líka verið aðrar ástæður, en maður verður að gera sér grein fyrir þróun sambandsins að það sé ekki alltaf þetta nýbyrjuðsamansparks.

Besta leiðin er öruglega bara að tala við hann… reyna að tala þetta bara út.

Það er átak, ég fór í gegnum nokkur stig:

Þrjóska (Screw him, I'm going home)
Vælerí
Meira vælerí
Reiði (nei ég vil hann ekki aftur)
Meira vælerí
(langur tími líður)

BLISS :D

Ji, hvað ég skil þig.
Þurfti sjálf að taka ákvörðun um að enda samband sem við hvorug vildum enda, en þegar það kemur að tilfinningum og framtíð beggja aðila þá stundum verður maður að taka ákvörðun.
En eins og allir segja, maður lærir að sætta sig við þetta með tímanum… eða já, lifa með því þ.e.a.s.

Þangað til verður maður bara að reyna að halda áfram, og trúa því að þú munir eiga bjartari framtíð eftir þessa ákvörðun, sama hver hún er.
Gangi þér rosalega vel :o)

Hættu með honum. Ef þú elskar hann ættir þú að vera nógu góðhjörtuð til að láta hann gera það sem honum langar og láta hann lifa glöðu lífi, án þín.

Jeij.

eftir tæp 3 ár í sambandi var kærastinn minn svona, hafði ekki áhugann lengur…ég vildi ekki sleppa honum, en sætti mig við það á endanum, en við hættum saman í mánuð og hann áttaði sig á að hann vildi vera með mér og vildi sambandið, búum núna saman og allt í góðu :)

þannig þú ættir kannski að íhuga það að ef þú kreistir sandinn í lófanum þá rennur hann úr honum en ef þú heldur honum þá er hann á sínum stað.
stundum þarf allt að brotna algjörlega til að byggjast upp aftur…

þannig ef hann vill fara ættirðu kannski að leyfa honum það… og hann áttar sig þá vonandi

Ég lennti í án djóks NÁKVÆMLEGA sömu aðstöðu og þú ert í akkúrat núna :) Þessi grein gæti allt eins hafa komið frá sjálfri mér fyrir aðeins meira en ári. Spurningin er samt ekki hvernig þú eigir að sætta þig við þetta, þú getur það ekkert strax. Ef þið eruð búin að hætta svona oft saman og þú VEIST að hann er ekki ánægður er það eina sem þú getur gert að sleppa takinu. Það er erfiðara að gera það heldur en að segja það ég veit það vel en einhvernvegin verður þú að finna kjark hjá sjálfri þér og hætta þessu. Ef honum líður ekki vel í þessu sambandi átt þú aldrei möguleika á að líða vel heldur. Það getur enginn sagt þér hvernig þetta mun enda. Annaðhvort áttar hann sig á því að þú ert sú eina rétta fyrir hann eða ekki. Svo gæti líka vel verið að þú áttir þig á því að kannski var þetta ekki það sem þú vildir. Það tók mig ótrúlega langann tíma að komast yfir minn fyrrverandi, en ekkert svo langann tíma að átta mig á því að ég var kannski ekkert alveg jafn ástfangin og ánægð og ég hélt :) Bottom line-ið er að þú getur ekki bara haldið áfram eins og ekkert sé, því ef annar aðilinn í sambandi er óánægður er hinn það líka upp að vissu marki :)
Fyrst verður þú að gera eitthvað í þessu áður en þú getur farið að sætta þig við eitt eða neitt :)
Gangi þér sem allra best með þetta!

skrifaðu niður allt sem þig langar að gera, læra & bara whatever, planaðu næstu 4 helgar alveg uppbókaðar & passaðu að þú hafir meira en nóg að gera eftir vinnu eða skóla alla virka daga, ekki hafa neitt autt gat í a.m.k. mánuð, farðu svo , gerðu ykkur báðum greyða & dömpaðu honum & haltu þig við planið sem þú varst búin að skrifa niður, þá hefuru ekki tíma til að hugsa um þetta ;]

it works :]

Gæti ekki verið að hann vilji alveg enn vera með þér, og hafi bullandi áhuga, en sé ekki þessi týpa sem sýnir það neitt sérstaklega?

Ég er þannig sjálfur allavega, svo held ég að þú fáir meira út úr því að tala við hann heldur en random fólk á huga.

mjög basic, þetta var öfugt hjá mér og minni fyrrverandi.
ég elskaði hana útaf lífinu(og geri enn) og sá fyrir mér að stofna fjölskyldu og verða gamall hrukkóttur kall með henni.
eftir svona ca 1 og hálft ár fór sambandið um þúfur, þá var komið svona hik í hana og þá var það séns til að laga. síðan gerðist það aftur 4 mánuðum seinna nema að hún actually sagði mér upp nema að meðan ég var að pakka saman mínum eigum með grátbólgin augun og undirbúa mig til þess að labba út með draslið mitt framhjá fjölskyldu hennar, sem btw var öll heima þá sá hún af sér, vorkun, já örugglega eitthvað en ég veit að hún vildi láta þetta ganga.
svo kom að því bara örfáum dögum eftir 2 árin þá var þetta búið, slitið af hennar hálfu. ég persónulega hefði aldrei getað sagt henni upp. og elska hana en og er enn í rusli núna 9 mánuðum seinna.

þú ert amk með einhverjum