óvissa

kærasta mín var að hætta með mér og ég er allveg í rusli yfir því.. en eftir það fór ég að taka eftir vinkonu minni sem ég hef alltaf haft undirliggjandi tilfiningar til og get alltaf talað við.. og við höfum verið að tala mikið saman uppá síðkastið um okkar vandamál og hvað við gerðum vitlaust þegar við vorum að “tala saman” í kringum jólin í fyrra og þannig er mál með vexti að ég er eiginlega bara að deyja yfir henni en þori ekki að gera neitt í því afþví að hún er semi að “tala” við annan gæja þó hún segist varla vera að því..

ást og friður…