vá gat þetta misheppnast meira, “hvernig” ekki HVAÐ, annað orðið í þráðinum og strax vitlaust skrifað.. en anyway comments?

Hef oft reynt að spurja hvort eitthvað sé að angra, fæ neitandi svar en svo sprettur vandamálið upp í framtíðinni og það var í rauninni eitthvað að angra. Þannig mitt atkvæði spurðu hana.

Sleppa því að vera uppáþrengjandi :P

Það hlýtur að vera eitthvað sérstakt sem þú gerir til þess að vera uppáþrengjandi, þá er best að reyna sleppa þeim parti, bara vera hugulsamur og skilningsríkur :)

þú ert vanhæfur.

Ég veit þetta er rosalega beisik en: Vertu góður við hana og sýndu henni þá athygli sem hún þarf/vill en passaðu að gefa henni líka þann frítíma sem hún þarf/vill :)

Gætir prófað að segja henni að hún geti alltaf sagt þér frá því ef eitthvað er að angra hana. Þá er þetta tæknilega séð allt covered.

Stelpur byggja ekkert á rökum og getur verið ómögulegt að tala við þær.

sýndu henni áhuga og vertu bara þú,
og júújú getur spurt hana þegar þú heldur að þú sért eh að pirra hana.

Þú getur prófað að setjast niður með henni og sagt eitthvað á borð við “Ef það er eitthvað að angra þig, sama hvað það er, þá vil ég að þú segir mér það. Alveg sama þó það sé eitthvað sem ég geti ekki lagað, þá vil ég samt vita af því”. Ef hún treystir þér og er ekki geðveikt lokuð og á erfitt með að tala um hluti þá ætti þetta að virka ágætlega.

Kannski er það bara ég, en þegar ég fór að pæla í þessu þá fékk ég þá klikkuðu hugmynd að kannski væri þetta einstaklingsbundið og misjafnt milli mismunandi stelpna, og þessvegna væri kannski best fyrir þig að leita ráða hjá stelpunni sem um ræðir frekar en öllum hinum stelpunum sem þú þarft ekkert að vita hvernig kærasti þú átt að vera fyrir?
En eins og ég sagði, kannski er það bara ég.

Ekki vera óákveðinn og passívur en ekki vera alveg sama um tilfinningar hennar.

fáðu hana frekar til að segja þér hvað er að (ef eitthvað er) að fyrra bragði. Samt ekki kannski í öll skiptin, en láttu hana vita að þú sért til staðar fyrir hana.

veistu, ef þig grunar að eitthvað er að, spurðu þá, og ef eitthvað er að, þá áttu að knúsa hana og hughreysta.

og ef henni finnst þú uppáþrengjandi þá býst ég við að hún láti þig vita…

Ekki kæfa gelluna en ekki hunsa hana of mikið.
Gerðu svo eitthvað með henni í staðinn fyrir að hanga alltaf heima.
Ef það lítur út eins og eitthvað sé að, spurðu hana hvað sé að án þess að vera eitthvað að sleikja þetta upp úr henni ef hún vill ekki segja, ef þú fattar hvað ég á við :)

Úff .. mér fannst ég alltaf vera svo uppáþrengjandi við fyrrv. kærastann minn, svona útaf því að ég átti alltaf upptökin af því að við hittumst og svoleiðis.

En undir lokin þá var akkúrat það sem eyðilagði okkar samband, hvað ég var óhreinskilin. Ég reyndi að vera ekki of uppáþrengjandi, og hann hélt þannig séð allt væri í góðu meðan ég böggaði mig á því af hverju hann myndi ekki leiða mig, og af hverju hann ætti ekki upptökin að neinu .. Og hvað hann var alltof ekki uppáþrengjandi - skiljú mí?

Hún segir bara stopp þegar þetta er orðið alltof mikið. Þegar ég og kærastainn vorum búin að vera saman í 6 mánuði, þá langaði mig rosalega að hann myndi bjóða mér út að borða, eða eitthvað. Langaði rosalega til þess að hann myndi bjoða mér að hanga með sér og vinum sínum og bara láta við mig eins og ég væri kærastan hans þegar annað fólk var til staðar (hann var mjög ástfanginn af mér þegar hann var drukkin, frekar feiminn þegar hann var það ekki) svo þetta .. var ekki beint að virka. Bæði mér og honum að kenna ..

Spurðu í hvert skipti sem þig grunar að henni líði illa eða að eitthvað sé að angra hana… ef hún segir að það sé í lagi segðu þá bara okay en ef þú heldur að hún sé ekki að segja satt eða reyna að fela það að eitthvað er að þá geturu spurt “alveg viss?” og ef hún segir já þá myndi ég bara láta það vera þar, annars gæti þér liðið eins og þú sért að verða of uppáþrengjandi…

Það er allavegana það sem ég vil að strákurinn minn gerði… ég gæti frekar fyrirgefið honum fyrir að vera uppáþrengjandi frekar en að hann tæki ekki eftir því að mér liði illa, þá væri hann einfaldlega að sýna að annað hvort er hann ekkert að pæla í mér eða hvernig mér líður eða þá að honum sé bara skítsama…

Allaveganna finnst mér voðalega pirrandi þegar að það er ALLTAF spurt mig hvort að það sé eitthvað að angra mig ef að ég sé ekki alltaf holly jolly

Þar sem samband byggir að mestu leyti uppá traust, þá mæli ég með því að þú talir við hana og spyrð hana e-rn tíman þegar þið eruð saman heima hjá ykkur, hvort hún vilji ekki koma undir fjögur augu og spjalla um sambandið aðeins og spyrja hana hvort það pirri hana e-ð hreinskilnislega í fari þínu. Einnig ef hún er að segja e-ð mikið og merkilegt, að þú bara hlustir og segir ekki neitt og fellir ekki álit fyrr en hún er búin að klára að segja það sem hún þarf :) Það þarf oft ekki nema eitt svona “Deep conversation” til að átta sig á því hvað þarf til að umbylta sambandinu til hins betra.

Vona að þetta hjálpi þér e-ð og gangi þér vel í framhaldinu ;)

ókei sko.
ef það er eitthvað að angra hana þá átt þú ekki að þurfa að pína það uppúr henni. Hún ætti að geta sagt þér frá því og ef hún þorir því ekki þá er það bara hennar vandamál.

Segðu bara við hana að ef eitthvað angri hana þá sért þú alltaf tilbúinn til að hlusta á hana og reyna hjálpa henni. Kysstu hana svo á kynnina og láttu hana vera, ef hún vill tala um eitthvað þá talar hún við þig, annars ekki. Þetta sýnir henni að þú viljir hlusta og hjálpa til, án þess að vera uppáþrengjandi. Hvort hún vill tala um öll sín vandamál eða vill þiggja hjálp, er hennar vandamál.

ég vil bara að kærastan mín komi labbandi fram, helst í fötum.

Sorry, varð að snúa aðeins útúr. =)