Fyrir nokkrum mánuðum kynntist ég strák, og það var alveg svona moment þegar við hittumst eiginlega fattaði það ekki fyr en eftirá hvernig við eiginlega stóðum bara og störðum á hvort annað. Ég vissi hver hann var, þekkti hann ekki neitt hafði ekkert verið að pæla í honum neitt þannig þegar ég hafði séð hann áður því hann var á föstu og ég vissi það. En þetta kvöld þá var eitthvað búið að vera í gangi í sambandinu hjá þeim og as far as he was concerned var það búið, eða svo sagði hann mér…

Fyr þennan dag hafði ég eiginlega ákveðið að ég ætlaði bara að hætta öllu kallaveseni og bara fousa á skólann og allt annað í lífinu mínu, en auðvitað var það ekki möguleiki, hann alveg talaði mig uppúr skónnum sagði mér að hann vildi mig mun meira en nokkurntíman kærustuna sína og e-d, ég trúði honum ekki alveg og ég sagði honum að ég gæti ekki farið útí neitt nema honum væri alvara, en hann sagði að honum væri.alvara

En jæjja svona mánuði seinna ef það var það langt þegar við erum búin að vera að spjalla saman á hverjum degi um allt og ekkert, var hann ennþá með kærustunni sinni og eftir því sem mér var farið að sýnast var hann ekkert á leiðinni að fara að hætta með henni, og þegar ég spurði hann útí það þá sagði hann mér að ef hann myndi hætta með henni þá myndi hann ekki vilja fara beint í annað samband, sem ég skil auðvitað en ég ákvað þá að enda þetta bara alveg því ég vildi ekki vera komin með einhverjar tilfininngar til hans og verða særð þegar hann myndi ákveða að vera bara með henni.

En svona klukkutíma eftir það þá er einsog hann sé bara búin að gleima því og er byrjaður að senda mér sms og spjalla við mig alveg eins og áður, og hálfvitinn ég geri það sama og alltaf verður erfiðara og erfiðara að reyna að losna frá honum. Málið er bara það að frá mínu sjónarhorni þá eigum við svo ótrúlega vel saman, en greinilega ekki frá hans… því einn daginn þá er ég að tala við hann og þá er allt í einu allt orðið svaka gott á milli þeirra og hann vill núna hætta þessu, ok ég lifi, svo segir hann mér að þetta hafi bara verið “gaman” á milli okkar og að það hafi aldrei verið neinar tilfinningar hans megin í þessu og svoleiðis…

Hann hættir samt ekki að tala við mig á hverjum degi og núna eru komnir um 4 mánuðir og ég veit ekkert hvað ég á að gera… ég er stelpa ég get ekki af því gert að ég er farin að hafa tilfinningar til hans, ég vill það ekki, ég vill ekki að hann geti haft þessi áhrif á mig. Hann hefur engan rétt á því að fara svona með mig eftir að hafa sagt mér að honum hafi verið alvara með það að vilja mig. Hvað get ég gert ég er orðin það hrifin af honum að ég fæ alveg tár í augun við þá tilhugsun að tala aldrei við hann aftur.

Ég veit ekkert hvað ég á að gera, hvernig slekkur maður á tilfinningunum sínum?