Að vera haldið framhjá er bara hrikalega vond tilfinning!

Hvernig klípu?

Bætt við 9. desember 2009 - 19:40
Djók lol

Hvernig klípu =O?

Einn daginn kom vinkonan mín inná msn, blindfull og sagðist vera ótrúlega hrifin af mér. Hún átti kærasta.

Fórum að dúlla okkur. Ég enda þetta. Kæristinn komst að þessu, sagði henni upp 5 mánuðum síðar.

Fólk gerir heimskulega hluti, þegar það er hrifið af einhverri annarri manneskju. Þótt það afsakið auðvitað ekkert.

úff, ég hef spilað öll hlutverk framhjáhalds og sum oftar en einu sinni… gerandi, takandi og hjásvæfa.
Ef þú ert að íhuga þennan bransa þá mæli ég með síðasta kostinum en alls ekki fyrsta.

Nei svona öllu gamni sleppt, við hvað vantar þig eiginlega hjálp?

Bætt við 9. desember 2009 - 23:03
sé núna að þetta er sent inn fyrir annan notenda… ég er alveg reiðubúinn að svara einkaskilaboðum líka ef ég get hjálpað… leiðinlegt að vera í þessum aðstæðum, sama hvaða “hlutverk” maður er að spila.

Ég hef aldrei haldið framhjá eða tekið þátt í neinu þannig.. og ég myndi aldrei gera það. Það hefur verið haldið framhjá mér og það er versta tilfinning EVER. Svo ef þú ert annahvort að halda framhjá eða ríða gaur/gjellu sem er á föstu.. ertu ógeð.

Gæti aldrei sofið hjá einhverjum sem væri á föstu, það myndi fara með mig að vita að ég væri “hin tussan.”

ég hef ekki reynslu af því sjálf, en ég hef heyrt að það sé jafn slæm tilfinning hvort sem það er haldið framhjá manni eða að maður heldur sjálfur framhjá. Þ.e.a.s. særindi og trúnaðarbrestur ef maður verður fyrir þessu, en samviskubit ef maður gerir það sjálfur. Svo ég mæli með því að forðast þetta eins og heitan eldinn, og ef eitthvað gerist þá er mikilvægast að vera heiðarleiður gagnvart makanum :)

Bara úrhrök halda framhjá. Skiptir engu máli hvort þau séu full eða edrú, hvort þau séu í sambandi eða eru hinn aðilinn.

Ég hef persónulega lent í svona minor mistökum þegar ég var undir áhrifum sem ég er ekki stoltur af og skilst mér að slíkt sé ansi algengt hjá okkur Íslendingum. Áfengi er auðvitað EKKI afsökun en það er samt faktor í svona hlutum, maður hefur sínar hneigðir og hvatir og það er manns eigin starf að sjá um að stjórna þeim (fólk hefur mjög basic kynhvöt sem spyr ekki um hluti eins og ást og skuldbindingu og svo hefur fólk dómgreind sem það notar til að stýra og stilla þessa hvöt, fyrrnefnd dómgreind hverfur með notkun áfengis en hvötin ekki).

Að halda framhjá af ásettu ráði með skýran huga er eitthvað annað, það er ákvörðun sem einhver tekur sem felur í sér gífurlegar siðferðislegar og tilfinningalegar afleiðingar og eitthvað sem ég skil ekki hvernig einhver getur gert og lifað með því.

Hinsvegar hef ég ekki verið giftur í tuttugu ár þannig að ég get svosem ekkert dæmt.

Til þráðarhöfundarins: Auðvitað ertu ekki ill manneskja, en þú ert að gera illt og þú ert að brjóta á einhverjum sem þér þykir örugglega að einhverju leyti mjög vænt um og vilt ekki særa. Þessi manneskja verskuldar að þú valdir henni ekki meiri sársauka og þótt þú getir ekki fengið þig til að segja henni sannleikann þá geturðu allavega endað hlutina á þínum forsendum svo þú sért ekki lengur að fara á bakvið hana.

dreymdi einu sinni að ég væri að halda framhjá og það var alveg nógu slæmt, myndi ekki gera það í real life

Æji það var einu sinni haldið frammhjá mér, það var ekkert svo mikið mál fannst mér. Frekar leiðinegt að stelpan þurfti að hætta með mér, en annars hefði ég bara gert það sjálfur. Annars ekkert verra að hún hætti með manni þannig heldur en að hún hætti bara með manni.

Ojj bara! Ég var einu sinni hjásvæfan án þess að vita að fíflið væri á föstu!
Ég talaði aldrei aftur við gaurinn og ég vorkenni kærustu gaursins svo endalaust mikið! Ég ætlaði alltaf að reyna að finna út hver kærasta gaursins var, en ég skammaðist mín of mikið til að geta það! >.