Fyrir nokkrum mánuðum kynntist ég yndislegri stelpu á Facebook, eða svo virtist í fyrstu. Ég sá að við áttum nokkra sameiginlega vini og ég “potaði” í hana og hún potaði til baka og svo fórum við að spjalla eitthvað og okkur samdi nokkuð vel. Svo fór það þannig að við hittumst í partíi hjá vini okkar og við fórum eitthvað að kyssast. Hún var blindfull og ég var bara léttkenndur. Svo hvíslar hún í eyra mér að hún vilji gamna sér með mér og ég fellst á það í skýjunum. Svo *hóst* gerist það sem gerist og allt það.

Næsta dag tölum við saman á Facebook og ákveðum að hittast aftur. Við ákveðum stund og stað og svo hittumst við. Þannig heldur þetta áfram í svona þrjár vikur þar til við stillum á “in a relationship” á Facebook og allt í góðu. Ég kynni hana fyrir fjölskyldunni minni og öllum semur vel saman. Svo hittir hún stjúpbróður minn sem er þokkalega mikill “player”. Svo fer ég úr bænum þarsíðustu helgi til að heimsækja afa minn og hún segist engan veginn komast með, of mikið að gera í skólanum og eitthvað. Ókei, gild afsökun.

Þegar ég kem heim fer ég á Facebook og finn myndir af kærustunni minni og stjúpbróður mínum í hörkusleik á djamminu! Ég fyllist náttúrulega bræði samstundis og hringi í hana. Hún er með slökkt á símanum, svo ég hringi í stjúpbróður minn sem svarar ekki. Sé ég þá að hún er búin að breyta relationship status í “it's complicated”. Næsta dag fæ ég sms frá henni þar sem hún segir að þetta sé búið.

Af hverju er maður látinn þola svona? Af hverju gat hún ekki farið aðra sársaukaminni leið að þessu?