Hæhæ,
Ég var að átta mig á að ég á við vandamál að stríða. Það er þannig að það er alltof auðvelt fyrir mig að brjóta hjörtu gaura, og mér er alltaf bara allveg sama um það. Ég get verið andstyggilegasta tík við gaura og það hefur engin áhrif á mig. Það hræðir mig eiginlega.
Tildæmis, þá var gaur sem var geeeðveikt hrifinn af mér og hann var eiginlega með bestu vinum mínum. Vissi eiginlega ekkert að hann væri hrifinn af mér, fyrr en svo einu sinni á djamminu vorum við bæði blindfull og sváfum saman. Daginn eftir var mér aalveg sama, ég meina heitur gaur, heh eitthvað milli vina bara, en hann játaði þá að hann væri algerlega ástfanginn af mér og jarijari. Ég bara eitthvað, humpfh, ok. Sváfum aftur saman daginn eftir, og svo eftir það þá sagði ég honum að ég væri ekkert hrifin af honum, vildi byrja aftur með gamla kærastanum mínum og bara dömpaði honum. Hverslags notari/ömurlega manneskja gerir það?
Gæjinn var auðvitað í rusli. Og líka það, að þetta var ekki bara einhver gaur, heldur var þetta einn af betri vinum mínum.
Sjitt, ég er ömurleg.