Það er ósanngjarnt af honum ef hann vill ALDREI koma til þín á spítalann, en þú ert ósanngjörn ef þú vilt hafa hann ALLTAF hjá þér á spítalanum.

sammála seinasta ræðumanni… en alltaf ef maður er veikur eða eitthvað slíkt þarf maður meiri athygli og væntumþykju og hafa einhvern hjá sér… ef ég verð smá lasin verð ég bara ónýt og vill hafa kærasta minn hjá m´re all the time… og hann er líka þannig…

hann varð fárveikur stuttu eftir að ég flutti inn til hans og ég var alveg alltaf hjá honum hehe…

skil þig mjög vel

mér finnst mjög skiljanlegt að þú viljir hafa hann hjá þér…

mér finnst persónulega ekkert ósangjart að vilja hafa hann hjá þér meðan þú ert svona slöpp, mér finnst það frekkar ósanngjart að honum að vilja það ekki, en ég veit ekki hvernig hann er svo get ekki samt sagt :) skill bara ekki alveg afhverju hann var ekki bara góður við þig starx og kom til þín :o en það bara ég^^

myndi pottþétt vilja kærastann hjá mér öllum stundum hehe. Yrði sár ef hann vildi ekki vera hjá mér.. allaveg um kvöldið :/

Sæl BBORG.

Ég er sammála flestu sem hér hefur verið sagt.

Þegar maður er veikur er það ekki eingöngu þörfin til að láta stjana við sig vegna veikindanna sjálfra, heldur einmitt vegna þeirra væntinga sem maður hefur. Þegar maður er veikur væntist maður þess að maki manns sýni manni umhyggju og alúð og láti mann finna að hann hafi samúð með manni og vilji standa með manni í gegnum erfiðleikana.

Ef hann vill frekar fara með vinunum “á rúntinn” (eða annað form af tilbreytingarlausum aðgerðum) heldur en að vera með þér þegar þér líður illa og biður hann um að vera hjá þér, þarf hann virkilega að hugsa sitt ráð.

Þó verður skynsemi að ríkja í aðstæðunum. Segjum sem svo að hann ætli sér á “reunion” með gömlum skólafélögum, sé boðið í matarboð af vinafólki, Þurfi að vinna/læra o.s.frv., s.s. eitthvað sem er annað en tilbreytingarleysi hversdagleikans, þá er það þitt að sýna skilning og tillitssemi og leyfa honum að fara. Ef þér finnst erfitt að vera ein á þeim tíma reynir þú einfaldlega að redda vin/fjölskyldumeðlim í heimsókn á þeim tíma.

Það þarf að vera millivegur til að báðum aðilum í sambandinu finnist eins og réttur þeirra sé virtur. Þó ber þeim sem er ekki veikur að skilja að réttur makans vegur þyngra nema ef um sérstök tilfelli er að ræða líkt og þau dæmi er ég tók hér fyrir ofan.

Fáðu hann til að ræða málin og mundu að þú hefur rétt á væntumþyggju og alúð frá honum á þessari stundu. Ekki láta ást þína blinda þig eða bæla þig niður ef hann er ekki tilbúinn að sjá skynsemina í þessu.

Einstaklingar eru summa aðgerða þeirra. Ef aðgerðir þeirra eru slæmar er það lýsandi fyrir manneskjuna sjálfa og hennar innri persónu (nema eitthvað bjáti á sem breytir atferli þess er um ræðir, en þá er nauðsynlegt að komast hver vandinn er og laga hann).

Gangi þér vel.

Hérna ég er bara rosalega forvitinn hvernig aðgerð var þetta á öndunarfærunum? Skil samt alveg ef þú vilt ekki svara.

Nei þú ert ekkert ósanngjörn eða eigingjörn bara mannleg? Ef ég væri þú myndi ég spurja hann hvort hann gæti ekki verið hjáþ þér í dag/nótt :S ekki allveg viss <3…..