Heldurðu virkilega að fólk fari út í fjarsamband ef það hefur ekki í hyggju að vera saman í ókominni framtíð og fjölga sér? Ertu virkilega svo tregur að halda að fólk í fjarsamböndum þurfi ekki á snertingu að halda eins og annað fólk?

Ég veit fyrir víst að við þurfum á snertingu að halda. En við höfum komist að þeirri niðurstöðu að við virkilega elskum hvort annað, ég get ekki séð mig með annarri manneskju í framtíðinni en núverandi kærustu minni. Það er erfitt að vera í snertingalitlu sambandi, og ég hef oft hugsað til þess hvað það væri auðveldara að einfaldlega lifa mínu lífi ef ég væri ekki í föstu sambandi við hana. En ég læt mig hafa það, hún lætur sig hafa það, við erum samhuga í því að halda sambandi okkar gangandi.

Ég veit einnig að við gerum hvað sem er til þess að láta sambandið ganga upp, við gerum hvað sem er til þess að koma okkar lífum í þann farveg að við getum verið sameinuð í framtíðinni, komið okkur upp börnum, sett upp fjölskyldu. Við erum ekki að þessu “til þess eins að vera í sambandi.” Við erum að þessu því við elskum hvort annað og berum gífurlegt traust til hvors annars (ef það væri ekki til staðar væri þá væri enginn tilgangur í að halda fjarsambandinu).

Ég er ekki að segja að kynlíf sé ekki mikilvægt í samböndum, en ég hef engan áhuga á að vera í líkamlegu sambandi við manneskju sem hjarta mitt hefur engan áhuga á að vera með til frambúðar. Þetta er okkar ákvörðun og við tökum afleiðingunum eins og eðlilegt þykir þegar að svona samböndum kemur.w

Þú hefur ekki hugmynd um hvað er að gerast í kollinum og hjartanu á fólki sem á annað borð er í fjarsamböndum og miðað við þær skoðanir sem þú hefur flaggað hérna í þessum þræði þá hefur þú ansi svarthvíta mynd af tilhugalífi fólks. Ástin er ekki einfaldur hlutur - þú grefur þína eigin gröf með því að reyna að einfalda hana.

Málið er að ég var frekar pirruð út í hann í dag.
Við segjum alltaf svona “síma-tíma”, svo það er víst að hinn sé alltaf heima þegar hringt er.

Svo hringi ég og !Púff! hann er ekki heima, hringi rétt yfir hálftíma seinna og hann er ekki ennþá komin heim.

Ég verð þá fúl því hann VEIT að ég hringi á þessum tíma… ég veit hvað hann var að gera, laga mótorhjólið sitt á verkstæði í svona 3-5 mín í burtu, sem hann gat gert á öllum öðrum tímum en þessum… Svo ég senti mjög sorgmætt sms til hans og sagðist ekki ætla að hringja því ég væri fúl út í hann….

Núna er hann að keppa í hafnarbolta og á okkar tíma verður hann búin kl. 3 í nótt… þannig ekki get ég hringt, en ég vil það ekki, ætla að kenna honum að hann verður að vera heima þegar ég hringi og ekki taka þessu “granted”… Það er fokk dýrt að hringja, jafnvel með Skype, og er að eyða peningum í ekki neitt ef hann er ekki heima…

Hef reyndar sjálf oft verið of sein að hringja í hann. Einu sinni var ég 2 klst. of sein… en það var vandamál með bróður minn og hann var sorgmæddur og ég þurfti að vera eldra systkinið og hjálpa honum.

En kærastinn beið í þessar 2 klst. við símann allan tímann að bíða eftir að ég hringdi, ég held að hann sé að hefna sín… sem er asnalegt… (Gerðist fyrir viku)

Og já, get ekki sofið svo ég skrifa mikið um eitthvað sem þú örugglega vilt ekkert vita… haha

Þarf að vakna kl. 4:30 til að bera út á morgun…

Góða nótt!

Haha. :D