Ljóð sem minn fyrverandi samdi um mig..

Engin mun sofa,
engin mun sofa
ekki einu sinni þú prinsessa.
Í þínu kalda herbergi
horfðu á stjörnurnar
sem skjálfa af ást og von.
En leyndarmál þín
eru eilíf með mér.
Enfin skal vita, engin skal vita
aldrei, nei aldrei.
Ljós skín á varir þínar
er þú segir mér
og koss minn mun brjóta þögnina
sem gerir þig mína.

Fann þetta í bók sem ég á heima og fannst þetta svo falleg að ég varð að deila því mér ykkur…