Ég ætla ekki að fara koma með æfisögu í 4 bindum þannig að ég hef þetta bara í stuttum dráttum. Og já þetta er gjörsamlega tilgangslaus þráður, mig vantar bara útrás.

Ok fyrir rúmu hálfu ári hætti fyrrverandi til 1 árs með mér (ég komst reyndar að hún var að halda framhjá en ok) og svo kom auðvitað búhú og allt eftir það.
Þegar ég var með henni þá var ég svakalega sensitive náungi og einsog sumir myndu kalla aumingja… það var kannski afþví hún var erki-drama-drottning, ég veit það ekki.

En eftir það þá frosnuðu allar tilfinningar hjá mér og mér var sama um allt, svona haturspakki sem flestir ganga í gegnum held ég.

En samt eftir það þá myndaði ég bara hatur gagnvart þessari manneskju og reyndi að losna við allar hugsanir um hana, henti öllum myndum, fötum og bara öllu sem hún hafði nokkurtíma komið við eða hugsað um, ALLT sem mynnti mig á hana. Sem auðvitað myndar keðjuverkun sem gerir það að verkum að það verður erfiðara að gleyma henni (ég hata mannsheilann) >.<

Ok núna ætla ég að tala um nútíman.

Eftir um það bil mánuð eftir þessi sambandsslit kynntist ég annari stelpu. í fyrstu bjóst ég ekki við að þetta myndi endast með henni. eiginlega afþví að ég var fullur af hatri og var eiginlega bitur útí allt (en hún vissi auðvitað ekkert afhverju, hélt bara að ég væri svona) þannig að ég bjóst ekkert við að hún myndi nenna að halda í mig.

En svo fór ég að taka eftir því að þetta er engin venjuleg stelpa. Hún hlustar ekki á neitt kjaftæði og er eiginlega fyrsta manneskjan sem stendur uppí hárinu á mér ef ég er leiðinlegur eða er að rífa kjaft, og svo er hún sæt og skemmtileg og allan þann helvítis pakka.[why are you still reading this?] Ok ég er kannski farin að gefa ykkur mynd um að ég sé þvílíkt bitur metalhaus sem sker sig á kvöldin og krassar yfir myndir af borgarstjóranum… en nei nei ég er mjög hamingjusamur, eiginlega hef ég ekki verið svona hamingjusamur lengi (útaf fyrrverandi beljunni)

En auðvitað á maður sýnar vondu stundir…

Ok, núna kem ég að kjarna málsins. Minn helsti (og kannski eini?) veikleiki er að sjá stelpur gráta. Ég er venjulegast ógeðslega nasty náungi, segi það sem mér sýnist og allt það en ég get ekki séð stelpur gráta. Það bara fer alltof mikið í mig.

En ég er semsagt farin að hallast að því að ég sé eitthvað virkilega ömurlegur náungi því ég hef í tvígang látið stelpuna sem ég er með núna farið að gráta. Ég vill vel en ég er greinilega bara fífl innað beini.

Ég er bara að spá hvort það sé vegna þess hvernig þessi fyrrverandi fór með mig sem ég er svona eða eitthvað. Ég er btw ennþá að fá flashback af henni og það fer hryllilega í taugarnar á mér! >.<

Ég vill óska þér til hamingju um að hafa nennt að lesa þetta allt. Have a pie. http://content.answers.com/main/content/wp/en/e/ec/Cherry_pie.jpg