Ég sagði honum það og hann fór náttúrulega í sjokk og allt það, ena er hægt að kæra hann fyrir það..
Og mér leið hræðilega, þá kom hann með þetta “hvort helduru að þetta verði strákur eða stelpa, hvað eigum við að skýra það?:)”.
Leið svo vel að hann hugsaði ekki “fokk, verð að losa mig við hana..” .
En þó að ég ætli að reyna losna við fóstrið fyrir hann svo það sé engn hætta á að hann ver kærður.
En þessi setning hlýjaði mér svo og ég fann hvað mér þykir óendanlega vænt um hann.
Bjóst alls ekki vð þessu frá honum :).
Eitthvað svona sem kærastarnir/usturnar ykkar hafa sagt sem sneri heiminum gjörsamlega við?
Það eru tvær leiðir til að öðlast innri frið: Að gera