Ok í fyrsta lagi þá vissi ég ekki hvort að þetta átti við hér eða hvar þetta ætti að vera þannig að ég skellti þessu hér

Ok ég var að spá í því rétt áðan hvort að ég sé bara mest það góða í fólki eftir að ein manneskja gerði mig reyðan.

Ég var á æfingu með fleiri krökkum þegar einn aðilinn gerir svoldið sem gerði mig virkilega reyðann og fúlann. eftir að aðillin gerði þetta þá var bara eins og hel**** langur listi hefði verið rúllað yfir augun á mér hvað það væri við þessa manneskju sem að pirraði mig mest, og það hefði sko verið styttri listi um hlutina sem að gerðu mig ekki reyðann.

Ég er ekki mikið fyrir að hata fólk nema þá sem að hafa lagt mig í einelti eða eru alltaf að pirra mig og lítillækka. það eru sennilega einu manneskjurnar sem að ég sé mikið vont að.

ég virðist alltaf sjá eitthvað gott við manneskjuna jafnvel þótt að hún hafi lamið mig í klessu eða þá að er alltaf að segja eitthvað sem að henni fynnst að henni. mér fynnst ég alltaf lýta á þá hlið sem að er að mestu leyti gallalaus. Í daglegu lífi sé ég ekkert slæmt við manneskjur eða neitt álíka.

ég er líka að spá í hvort að ég ætti að telja þetta bölvun eða blessun eða bara mitt á milli, sérstaklega þegar maður sér eitthvað gott við manneskjuna og segir eitthvað og hún er bara JAAAÁ??? og eitthvað og þá verð ég alltaf leiður.

en ég vona að ef að þið skiljið þetta þá vona ég að ég fá svör um hvort að ég sé bara oftast það góða í fólki eða ekki.