Skil þig alveg, held þú losnir ekkert við þessa tilfiningu;)

En ef þú treystir honum þá þarftu bara að venjast þessu.

Heh já, ég finn mjög mikið fyrir þessu hjá mér. Held það sé aðallega afþví ég er með GEÐVEIKT mikla minnimáttarkennd gagnvart mikið af vinum og fyrrverandi kærustum míns kærasta. Mér finnst þetta MJÖG óþægilegt en ég reyni að fela það eins og ég get.

Sæl.

Ég ráðlegg þér að lesa svar mitt til sakkaroni.

Ég hef annars voða fátt við það að bæta, nema það að ef manneskja, sem þú treystir fyrir lífi þínu, brýtur traust þitt, tekur það allt upp í heila mannsævi að treysta aftur eins og frá var horfið og græða sárin eftir það. Ég ráðlegg þér því að ræða við kærastann þinn og biðja hann um að hætta að tala við/hitta sínar fyrrverandi, þar sem ef hann virðir þig og þínar tilfinningar, mun hann hætta því.

Mbk.,
intenz

Hmm… veit það ekki :-o
Ég er ágætur vinur minna fyrrverandi, og mér finnst það ekkert skrítið þar sem ég entist alveg með hvorri fyrir sig í nokkuð langan tíma. Þýðir ekki að það sé eitthvað ‘í gangi’.

haha ég hef oft fundið fyrir þessu. t.d. hææætti hann ekki á tímabili að tala um gamla vinkonu sína sem hann var geðveikt hrifinn af og var alltaf að káfa á og e-ð svona, og mér fannst hann bara aldrei geta hætt að tala um hana og ég var alltaf ótrúlega hrædd um að hann færi til hennar þegar ég væri ekki hjá honum (fjarsamband) svo hætti hann þvi loksins að tala um hana þegar ég nánast öskraði á hann að hætta að tala um hana því mér liði svo illa yfir því..

og hef oft sagt það við hann, ef hann er að tala miikið um aðrar stelpur, þá bið ég hann bara um að minnka það ;) en ég treysti honum allveg og veit að hann vill enga aðra þannig að ég er farin að verða betri ;)

en jú maður fær alltaf svona ónotanlega tilfinningu þar sem maður vill ekki að einhver önnur fái strákinn manns ;)

Jább, og þá sérstaklega þar sem hann ákvað að ‘halda framhjá mér’ með henni once. (Vorum bara að hittast at the time.) Og hefur reyndar hitt hana síðan, en reyndar bara einu sinni svo ég viti til.

Fannst það þannig fyrst eeeen finn ekki fyrir því lengur.

Hef eiginlega aldrei lennt í svoleiðis aðstöðu. En ég samt skil það svo sem alveg.
Hins vegar, þá myndi það gjörsamlega eyðileggja mig ef minn fyrrverandi myndi cutta á allt samband þegar hann fengi sér kærustu. Geri mér reyndar grein fyrir því að það geti vel gerst, en langar svo miklu frekar að við gætum bara öll verið góðir vinir :), langar ekkert að missa besta vin minn :/

Ég læt það ekki á mig fá enda tala kærastinn minn og hans fyrrverandi mjög sjaldan saman og hún alltaf að fyrra bragði…og það er þá bara á msn. Ég treysti kærastanum mínum líka alveg fullkomlega.

En ef þú pælir í því, þá er ekkert óeðlilegt að fyrrverandi par tali öðru hvoru saman, allavega ef það er ekkert sem liggur að baki nema bara að vita hvað sé að frétta af hinum aðilanum og svo framvegis. Maður gengur í gegnum svo margt með hinni manneskjunni í langtímasamböndum, og það væri held ég skrýtið að loka bara á það allt í einu…

Tökum kærasta vinkonu minnar sem dæmi. Hann missti pabba sinn fyrir ekki svo löngu síðan. Fyrrverandi kærasta hans missti mömmu sína á svipuðum tíma. Um daginn töluðu þau saman um þennan erfiða missi sem þau urðu fyrir. Mér finnst ekkert athugavert við það.
Umrædd vinkona mín varð aftur á móti brjáluð :S Hehe…

Hmm.. Hef aldrei lennt í því.

Jáb og frekar óþæginlegt útaf hann talaði aldrei við þær nema þegar honum vantaði að ríða.

Ég horfi á þetta allt öðruvísi, ef hann heldur því ekki leyndu fyrir mér að hann sé að tala við eitthverjar stelpur, hvort sem það eru gamlar vinkonur eða kærustur væri mér sama, styð það jafnvel því það er alltaf leiðinlegt að missa tengslin við gamla vini, kærustur eða ei.

Ég er reyndar ekki í sambandi eins og er en er ný komin úr 2ja ára sambandi, og þótt ég sé ekki lengur ástfangin af þessum strák sem ég var með þykir mér ósköp vænt um hann og mér mun alltaf þykja vænt um hann og mun alltaf vilja vita hvað er í gangi hjá honum.

Mér finst strákur sem treystir mér ekki til þess að eiga strákavini ekki þess virði, mér finndist bara ósangjart af hans hálfu að fara að banna mér að tala við fólk sem ég hef jafnvel þekt lengur en hann?

Mér finst bara fullkmonlega eðlilegt og ég styð það bara að hann vilji halda sambandi við gamla vini jafnt sem fyrrum kærustur.

Aftur vill ég nefna að ég skrifa þetta svar eins og ég sé í sambandi, þótt ég sé það ekki, það var bara auðveldara að koma efninu frá mér á þennan hátt.

vá ég hlít að vera eitthvað geðveik miðað við svörin sem ég sé hérna.

Mér finnst einhvern vegin eins og þegar það hefur eitthvað verið milli tveggja manneskea og myndast þessi blossi og jafnvel ást sem verður til þess að þessar tvær manneskeur vilja vera samana þá hverfur það aldrei alveg. Allaveganna myndi ég alveg fullkomlega skilja það ef þáverandi kærastinn minn myndi ekki vilja að ég talaði við fyrrverandi kærasta.

var í sambandi í 3 ár og við settum hvoru öðru reglur eftir cirka 1 ár að við myndum ekki tala við fyrrv. maka eða hitta þá að minnsta kosti ekki á meðan hinn aðilinn er ekki viðstaddur. Bara spurning um að taka tillit til hvors annars.

jámm mér finnst mjög óþæginlegt þegar kærastan mín hittir sína fyrrverandi og líka þegar hún talar um hvað hún hefur gert með þeim:P eða marr er að spyrja kanski hvað hefuru gert og þannig þá fer hún í svaka detail og jamm núna er ég eikka bara farinn að bulla