Jæja það er strákur í skólanum mínum sem er einu ári yngri en ég.
Ég var rosalega skotin í honum, þorði aldrei að gera neitt.
Svo fórum við í rútu, ég sat hjá honum og einhvernegin var ég allt í einu bara farin að slumma hann og eitthvað.
Svo þegar ég kom heim fór ég í sæluvímu og fór á msn. Jújú, þarna var hann.
Hann spurði mig hvort við ættum að prufa að byrja saman og ég nátturulega sagði bara “já, endilega.”
Þar sem þetta var gaur drauma minna.
En jæja, tvem dögum seinna fékk ég EMAIL frá honum. Sem hann sagði að hann væri ekki til í alvöru samband.
Vildi að við værum vinir.
Jújú, mér fannst þetta alveg ágæt ástæða þar sem hann er 13 ára. Ófermdur og alles.
En já, svo í skólanum er eina athyglin sem hann sýnir mér er útá líkamann.
Ég veit að flestum finnst ekki leiðinlegt að fá góða athygli útá líkamann sinn.
En mér leið hræðilega, gaurinn sem ég elskaði vildi ekkert nema líkamann minn..
Svo núna, það eru svona tvær vikur síðan, hann er alveg búinn að vera goður við mig og við höfum oft knúsast og verið góð við hvort annað.
En núna, hann byrjaði bara að kalla mig fífl, hálvita, tík, druslu og margt fleira.
Ég stóð ekki og hömpaðist á honum og hann kallaði mig fífl, alls ekki.
Ég sat og var að læra, leit á hann og hann kvíslaði að mér “drusla” og sýndi mér puttann.
Ég leit annað og fann hjartað bresta, ömurlegi náungi.
Finnst eins og ég hafi gert honum eitthvað, get alls ekki skilið hvað!
Ég er ekki búin að gera honum NEITT, hef ekkert verið að umgangast hann öðruvísi en vanalega.
Mér leið hörmulega, hvað er verra en að heyra þann sem maður elska kalla mann fífl? eða hálfvita?.
Svo til að setja punktinn yfir I-ið lætur hann eina af bestu vinkonum mínum ekki vera!
Uuuurg, varð bara að fá útrás!
Hann hefur brotið hjartað mitt í 1000 mola, núna hata ég hann.
Hvernig er hægt að vera svona vondur!?.
Bætt við 23. nóvember 2007 - 18:42
Nenniði að hætta svara þessu?:)
Svö löngu hætt að hugsa um þennan strák.
Það eru tvær leiðir til að öðlast innri frið: Að gera