Ég var einmitt að ræða um svona aldursmun um daginn :P

Ég er 19 og ég vil síður bara hærra en 5 ár….
mér finnst 4-5 upp og niður í lagi, svo framarlega að yngri aðilinn sé komin í framhaldsskóla.

17 og 21 finnst mér ekkert svakalegt :)

mér finnst þetta allsekkert of mikill aldursmunur .. sestu bara niður með foreldrum þínum og talaðu um þetta við þau rólega þá hljóta þau að skilja þetta :D

Sæl Amethyst.

Ef þú óttast að fá að segja lítið sem ekkert áður en reiðiskastið myndi slá inn hjá foreldrunum, íhugaðu þá að skrifa þeim bréf og láta það foreldri sem þú heldur að sé skilningsríkara fá það þegar þú ert að fara út og biðja hann/hana um að lesa það á meðan þú ert úti.

Þetta hefur þá þægilegu kosti í för með sér að þér gefst séns á að segja allt sem þú þarft að segja án þess að þau grípi fram í fyrir þér. Einnig þá geta þau orðið reið yfir bréfinu, en jafnað sig og fengið séns á að hugsa rökrétt um það sem þau hafa við þig að segja um þetta mál á móti.

Sem sagt, báðir einstaklingar fá tíma til að melta hvað þau þurfa að segja og jafna sig á hverskonar “áfalli” sem fylgir, sem gerir það mun líklegra að samtalið sem kemur í kjölfarið ykkar á milli verði á skynsömu og rólegu nótunum.

Vonandi virkar þetta jákvætt fyrir þig ef þú ákveður að nota þessa aðferð.

Gangi þér vel!

Kær kveðja,
Fróðleiksmoli

E.S - Mundu að taka það sérstaklega fram í bréfinu að þessi strákur virði þig og þú sért viss um að hann vilji vera með þér útfrá “réttum” ástæðum (ertu ekki alveg örugglega viss um það?)

Mér finnst þetta bara allt í lagi… Þegar ég var með mínum fyrrverandi þá var ég 19 og hann 23, semsagt 4 ár. Og það var aldrei eitthvað vandamál.

Ertu semsagt byrjuð með honum?

Veistu, foreldrar mínir eru skilningslausustu manneskjur sem ég hef nokkurntíman heyrt um. Sko við erum að tala um að allir vinir mínir eru skíthræddir við þau, og foreldrar vina minna líka. Seríoslí.

En þegar ég var 16 ára byrjaði ég með strák sem var að verða 20 (semsagt svipaður aldursmunur og hjá ykkur) - og þau tóku því bara vel o_O
Mamma náði að kynnast honum (pabbi var að vinna útá landi og náði aldrei að kynnast honum almennilega), og þau náðu að bonda frekar vel.


Þannig að þó að foreldrar séu kannski oftast fávitar, ósanngjörn og óskilningsrík, þá geta þau átt sín góðu móment þar sem þau ná að koma öllum á óvart =)

Ekki samt kenna mér um ef þú gerir eins og ég og ert hreinskilin og það endar illa. Ég tek enga ábyrgð. ;)

Segðu þeim bara að þú sért hrifin af strák og segðu þeim hvernig hann lætur þér líða og hvað þér líður vel með honum (ef það er málið) og svo er málið að segja þeim varlega að hann sé 21 en þeyttu því inn að þér finnst aldur afskipt hugtak þegar ást er hinsvegar

Þetta er allavega það sem ég mundi gera:)

Gangi þér vel

Mér finnst þetta tæpt,
En ef þið passið og eigið vel saman þá sleppur það alveg, að mínu mati

hey sko,..

ég er að snakka við einhverja gellu í vinnunni sem er jafn gömul mér (15) en svo var hún alltaf að spjalla við e-rn annann gaur (27) sem kom þarna inn öðru hvoru sinnum..þau spjölluðu nú óvenjulega mikið saman og ég spurði hver þetta væri..því ég var nú ekkert alveg sama
en jæja..ég spurði hana hver þetta væri og hún sagði að hann væri fyrirverandi :O:O:O

15 og 27 ára..12ára aldursmunur..það er sko..vááá..

ég veit ekki hvort hún hafi e-rntíman verið hrifin af honum en pointið er..ástin spyr ekki um aldur

17 og 21 finnst mér ekkert mikið

Þau eru bara að vernda þig. Alltaf þegar ég hugsa til baka um hvað foreldrar mínir hafa sagt og gert og bannað mér og ég hef verið rosalega á móti þá ef ég hugsa um það aftur að ég hefði örugglega gert það sama í þeirra sporum, er á þeirra máli. Málið er bara það að þú ert 17 ára og ekki orðin sjálfráða. Bíddu í eitt ár, þá máttu gera hvað sem þú vilt. Mér finnst ekkert að aldursmuninum sjálfum, bara það að þú ert sjálf svo ung núna að þetta væri skárra þegar þú ert orðin eldri, svo ekki sé nema bara einu ári eldri, það munar um.

Æjj, þetta hljómar bara ekki vel á meðan þú ert á 17 tölunni - þetta hljómar einhvernveginn strax skárra ef það er 20 og 24 ára. :)

Annars finnst mér fjögur ár ekkert slæmt. Ég gæti alveg farið hærra. :)

Mér finnst að þú ættir ekkert að segja þeim eitthvað hvað hann er gamall… frekar bara fara með hann til þeirra og kynna þeim fyrir honum.. ég meina það er svo auðvelt að dæma alla fyrirfram með ýmsa hluti, t.d. aldur… þannig að það er gáfulegast finnst mér að fara með hann til þeirra og kynna þau fyrir persónuleika hans en ekki aldri;) hehe.. Vonandi bara er þetta toppgaur sem heillar foreldra þína uppúr skónum og að þau treysti honum:) En jámm… mitt ráð:)

Ég er 17 ára og kærastinn minn verður 21 í næsta mánuði :P Mér finnst það allt í lagi sko :P
Hætti að fela þetta fyrir mömmu og pabba þegar við vorum búin að vera saman í svona viku, nennti því bara ekki. Þau voru ekki ánægð með að ég væri með honum, en það var langt því frá útaf aldursmuninum heldur öðru.. :P
En þetta er ekkert svakalegur aldursmunur að mínu mati :P
Ég þekki stelpu sem er 1 ári yngri en ég og er með gaur sem er 23 ára.. það kalla ég aldursmun :P
Sérstaklega þar sem þau eru búin að vera saman í svona ár :P

ekkert af þessum aldursmun. Vona bara að þetta sé fínasti strákur og ekki eitthver vitleysingur. Ef hann er fínn gaur þá ættu foreldrar þínir ekki að bregðast illa við :)

formúlan er
x/2+7=lágmarks aldur
21/2 = 10.5+7 = 17.5
:)
mér finst ekkert rangt við þetta.
you go girl

Mér finnst þetta allt í lagi á meðann hann er enginn hálfviti.

Svo meina, því yngri því þr.. djók lol :D:D

maður hefur nú séð 4 ára mun þar sem 17 ára er eldri aldurinn, þannig þetta ætti nú að vera í lagi.

treyst mér, 4 ár eru lítið!!

þegar ég var 5 ára þá hætti mamma með pabba mínum og mamma byrjaði að deita einhvern 70 ára gamlann gaur(um það bil:S, hún var sko svona 40:S) þannig að það var svona 30 ára aldursmunur:S þannig að það munar engu:D

mamma mín og pabbi eru líka svona -.- ég er 15 með 18 ára gaur þau segja að hann rétt sleppi :P en þegar ég var að dúlla mér með 20 þá klikkaðist allt! þá uppnefndu þau mig og allt! svo ég ætla bara halda mig með gaurnum sem ég er með núna :) enda er ég búin að vera með honum í 5 og hálfan mánuð og við elskum hvort annað alveg rosamikið ^^ :D

17 og 21 finnst mér lítið mál… Ef að þú ert hrifin, hamingjusöm og vilt þetta þá finnst mér að foreldrarnir geti ekki sagt mikið. Aldurinn segir líka ekki allt, það er þroskinn.
Segðu þeim bara frá þessu, ljúktu því af :) Þetta verður ábyggilega ekki eins mikið mál og þú heldur..

Ég var 16 ára (á 17. ári) þegar ég kynnti mömmu og pabba fyrir núverandi kærasta mínum sem var 23 ára þá. Aldurinn var minnsta málið en mamma og pabbi spáðu aðallega í útlitinu og var mjög brugðið þegar þau sáu hann þá. (tattoo, piercing, krúnurakaður með hökutopp)
Mamma spurði mig bara hvort ég væri hamingjusöm og ánægð og þegar ég svaraði játandi þá var allt gott og blessað. :) Hún vissi nákvæmlega að þetta var mín týpa og hefur líka alltaf sagt það.
Í dag er hann 27 og ég að verða 21, og mamma og pabbi elska hann útaf lífinu og hafa gert alveg frá því þau byrjuðu að kynnast honum af alvöru :)

þú verður 18 eftir 1 ár. afhverju ekki að byrja þetta aðeins snemma. 17 ára. það er í fínu lagi svo lengi sem hann er ekki mikið eldri.. ef þú værir 16.. þá væri það verra :S bara mitt mat samt. ég er nú eldri en mín dama

eins og einhver sagði hérna fyrir ofan ættiru bara að fara með hann og kynna hann fyrir foreldrum þínum og leyfa þeim að kynnast honum…. vonandi sjá þau það góða sem þú sérð við hann…
mér finnst 17 og 21 árs engin voðalegur aldursmunur…

Ég sé í rauninni ekkert að því ef 17 og 21 árs eru að slá sér saman, en foreldrar hafa því miður mikið að segja þar sem þú ert ekki orðin sjálfráða.

En af hverju ekki að prófa að segja foreldrum þínum frá þessu? Þau gætu m.a.s. tekið bara vel í þetta, þar sem þetta er nú enginn gífurlegur aldursmunur.

*labbar blistrandi i burtu*

Sa sem eg er ad dandlast med nuna er 35 ara og eg er 22… thegar eg var 18 var eg med manni sem var 36 ara… aldur fyrir mer eru bara tolur…

Segðu fyrst að hann sé 30, siðan kemurru thvi inn að hann sé “bara” 21, þá verða þau bara fegin. =D

emm

þegar ég var 16 ára var ég með 22 ára gömlum manni og foreldrar mínir voru alvef sáttir, ef þetta er fínn strákur og ef hann hefur áhuga og reyndi að kynnast forelrum þínum, þá finnst mér að þið ættuð að reyna :)

ef þau eru ósátt þá eru þau bara ósátt

foreldra mínir voru mjög ósáttir við minn mann þegar við byrjuðum saman og það tók hann tvö ár að komast í sátt en við sýndum þeim að við vildum vera saman og þau áttu mjöf erfitt að viðurkenna að þau sáu alveg að mér leið mjög vel með honum og þau sögðu það við mig á endanum og núna er hann og pabbi bestu félagar

gúd lökk

Þitt líf og ekki eins og þú sért að fara skaða sjálfa þig með því að byrja með honum.

Nema hann sé auðvita vanheill.