jæja.. í byrjun sumarsinns kynntist ég strák og hann hætti að dúlla sér með annarri stelpu þegar við kynntumst og við byrjuðum eitthvað að dúlla okkur,

nema þegar við erum í kringum fólk, þá sínir hann mér lítinn sem engann áhuga.. situr alltaf lengst í burtu þó að það sé alveg laust sæti við hliðina á mér, en eina sem hann sínir er að hann skítur svona eitthverju commenti inní samtölin sem hann meinar svona óbeint til mín og svo brosir hann til mín og ég commenta á það…

og svo sínir hann smá þegar hann er fullur…

við erum samt ekki búin að sofa saman.. en samt allt að því..

og svo smsa ég hann og/eða hringi í hann daglega, nema þegar ég er komin með ógeð á því að eiga alltaf frumkvæði og þá eru einu skiptin sem hann segir eitthvað er ef ég er ekki búin að tala við hann í 3-5 daga eða þá að hann sé fullur…

og við hittumst ein svona 2-3 í viku mest…

hann er líka að fara að flytja í burtu og fara í skóla í lok sumarsinns.. verður samt bara í ár…

en ég er bara svo fuck hrifin af honum..

en e´g var líka að pæla í þessu frá hanns sjónarhorni, ég meina ef að strákur væri vanur að eiga alltaf frumkvæðið þá væri e´g bara orðin vön því og svo ef hann myndi bara allt í einu ekki tala við mig í eitthverja daga þá myndi ég bjalla í hann…

á ég að nenna að vera að halda þessu áfram?