Vá, þekki þetta. :-(
Stundum held ég að “fyrsta” ástarsorgin sé einfaldlega eitthvað sem búi með manni alltaf … allavega sumum.

Bætt við 4. apríl 2007 - 13:14
http://xkcd.com/c128.html

Hehe.

Þú elskar hann en villt samt ekki vera með honum?hmmm spes ást.hringdu í hann segðu honum hvað þú hugsar,ef hann hafnar þér skaltu gleyma honum.

Jamm ég skil þig. Það tók mig rúmlega heilt ár að komast yfir strák sem ég var með í svona 5 mánuði (þá meina ég að eftir rúmlega ár var ég fyrst tilbúin í annað samband). En það kemur.. :) Veit svosem ekki hvað ég get sagt þér meira, en það gæti hjálpað þér að hætta að tala við hann. Þá hættirðu að hugsa um hann og þá er hann ekki endalaust að minna þig á tímana sem þið áttuð. Það tefur bara fyrir ferlinu að vera alltaf í sambandi við manneskjuna. (því maður heldur alltaf í vonina um að þið byrjið aftur saman, og hann virðist alltaf gefa það í skin með því að hæla manni og tala um góðu stundirnar.. en svo verður það aldrei að veruleika). Stundum þarf maður bara að segja bless. Allavega þangað til þú hefur jafnað þig.

(Horfðu á myndina The Holiday, þar sem svolítið fjallað um þetta) :)

vó, í smá tíma hélt ég að þú væri mín fyrrverandi… en síðan las ég restina…

vá..hvað mér finnst allt sem maður les hérna vera á einhvern hátt strákum að kenna:), halda framhjá sem er tík…og að eiðileggja sambönd og síðan að byrja með einhverjum sirka mánuði seinna:/, það er rugl..ég gæti það allavegna ekki/er btw strákur/

2. maí 2007

ég er viss um það.

Bætt við 5. apríl 2007 - 12:20
úpps, þetta var krizza4…

sko mitt ráð er að fyrirgefa honum það er fyrsta skrefið til að komast yfir þetta, ég er ekki að segja að þú eigit að labba að honum og biðjast afsökunar.

Og líka eitt án þessa að dæma ég er bara svona að getgáta gæti þessi ást þín af honum búinn að breytast í þráhyggju..? Semsagt þú getur ekki fengið hann og hann er með annari er það sem er að gera þig svona reiða og pirraða.

Ég get allanvegana sagt þér eitt það er bara tímaeyðsa að eyða tímanum að vera reið útaf þessu, því sama hversu reið þú verður kemur hann ekki aftur.

Kannski fara að skoða í kringum þig það er fullt af fínum strákum þarna úti

Sökkva sér í bækur og lærdóm? Works for me…

Sæl vertu Super6.

Fyrst og fremst er það tíminn sem mun laga þetta, en það eru nokkrir hlutir sem geta flýtt all svakalega fyrir ferlinu.

1. Þú segir að þú nennir ekki að skrifa þessa löngu sögu er varð til sambandsslita hjá ykkur. Ég mæli hinsvegar með að þú deilir henni með okkur.

Sjáðu til, þegar við hættum í sambandi, þá varð það “útaf” einhverju; hvað þetta eitthvað var skiptir svosem ekki alltaf öllu, en oft gefur það okkur skýrari mynd hvað “fór úrskeiðis” og getur sætt okkur við sambandsslitin sem og komið okkur í ljós hvað mætti betur fara næst.

En það allra besta við að “kryfja” fyrrverandi samband er það, að þegar krufningunni er almennilega lokið, þá er maður langleiðina “komin yfir” fyrrverandi,jafnvel þótt að sambandsslitin hafi verið manni beint eða óbeint “að kenna”.

2. Mitt ráð er að loka algjörlega á hann. ÉG veit að fyrir sumum hljómar þetta ílla, en veistu, best er að líta á sambandsslit sem opið sár. Í hvert skipti sem þú ert að reyna að jafna þig, þá ertu að reyna að setja plástur á sárið, en í hvert skipti sem þú hefur samband við fyrrverandi, þá rífuru plásturinn af sárinu, og ekki snögglega og kvalarlaust, heldur hægt og rólega sem veldur gífurlegri sorg.

Ekki tala meira við hann í dágóða stund, allavega 3 - 6 mánuði (fer eftir þinni persónu hvenær þú telur þig tilbúna. Eftir það langan tíma ætti sárið að vera gróið, og það mesta sem þú átt kannski eftir að finna verður pínu kláði þar sem sárið var, ef þú þarft að spjalla við hann aftur.

Vonandi hjálpaði þetta eitthvað, og ég hvet þig til þess að deila því sem gerðist með okkur, svo við getum hjálpað þér að vinna úr þeirri sorg sem þú býrð yfir.

Ég skal gera mitt besta í að reyna að koma inn svari við þeim skrifum (er í miðri prófatörn sem lýkur ekki fyrr en 7. maí), ef ekki fyrr, þá mun það koma síðar.

Kær kveðja,
Fróðleiksmoli

akkuru hættiru með honum ef þú ert ennþá svona hrifin af honum ef ég má spyrja?

Ég hætti með gaur fyrir tveimur árum (rúmlega), hann var sá fyrsti sem ég elskaði.. En vegna geðrænna vandamála (áfallaröskun í kjölfar nauðgana) þá gat ég ekki verið góð.. Var hryllilega sjálfselsk og vildi alltaf gera allt til að láta mér líða vel, svo að við hættum saman. Ég vann í mínum geðrænu málum og er núna alveg í góðu lagi og með strák sem ég hef verið með í næstum eitt og hálft ár. En allavega, ég hugsa ENN um þennan sem ég var með árið 2000 og FIMM!! ég bara get ekki gleymt honum.. Samt hugsa ég ekki oft um hann, koma bara tímabil sem ég sakna hans rosalega og hugsa um það hvort við værum enn saman ef ég hefði ekki verið áfallaröskunina.. ég elska gaurinn enn, en ég myndi aldrei fórna núverandi, ALDREI..

Point is, þú getur verið 2 vikur að jafna þig eða eilífð, enginn getur sagt þér það.. Þetta er allt einstaklingsbundið