shit, ég veti að þetta á ekki heima hérna, en þetta er það næsta sem ég kemst :/

allavega, ég og besti vinur minn vorum í bænum í gær. Við fórum í bíó og bara chilla. Síðan fórum við til pabba hans og fegnum okkur að éta þar, allt í lagi með það, nema að allt í einu lætur félagi minn eins og honum hafi svelgst á og það illa, hann stendur upp, reynir að komast að vaskinum, en dettur hreyfingar laus í gólfið, pabbi hans fattar strax hvað er að gerast, og byrjar að slá í bakið og þrýsta á bringuna til að reyna að ná matarbitanum sem festist í hálsinum á honum. Allavega, hann dó næstum í gær, við vorum báðir að éta, bara cilla og það næsta sem ég veit er hann hálf dauður í gólfinu. Ég vildi óska að ég hefði fundið fyrir einhverju, hræðslu, einhverju sem venjuleg manneksja finnur fyrir… en ég fann ekki neitt, ekki einu sinni hræðslu um að ég væri að kanski að missa besta vin minn…
hvað er að mér!?

eina “ástin” sem ég get sýnt er “street luv”
ég er tilbúinn að gera hvað sem er fyrir félagana, en ég er ekki hræddur þegar svona kemur upp, ætti maður ekki að vera að skíta á sig!?

hvað er að mér…

ég meina, ég misti næstum besta vin minn… ég ætti að vera í áfalli… en á meðan þessu stóð, horfði ég á og kláraði brauðið mitt… ég veit að þetta var ömurlega gert af mér, en þetta var það eina sem ég hugsaði um, klára að borða…

hvað er að gerast?
afhverju er ég 100% tilfinngalaus!?

shit…

engin skítköst eða önnur óþroskuð svör, ég er í alvuru vanda hérna…

Kv. Shizzel… :/
Nissan Primera GX ‘97 *búið að henda*