þú ert mun heppnari en stelpurnar sem hann byrjar með. Hann er vinur þinn og vinasamband getur haft fleiri kosti heldur en galla í för með sér. Allaveganna :)

Ég er í nokkurnvegin svona aðstæðum núna, samt, lít framhjá þeim núna :)

Samt ekki sko :)

Ouch, eflaust ömurlegt að eiga svona friend zone gæja sem þú ert þvílíkt hrifin af. Dayum, hefuru sagt honum þetta ?

wow ég doldið kannast við þetta.. er í sömu málum.. fékk að vita fyrir slatta tíma að gaurinn sem ég var kolfallin fyrir vildi ekkert með mig hafa í lífi sínu.. það má geta þess að það eru líklega 2 mánuðir síðan núna og ég stend sjálfa mig ennþá að því að hugsa “hvernig get ég fengið hann til þess að vilja mig?” nokkru seinna uppgötva ég að svarið er í raun “ekkert”

I guess what Im trying to say is there there are many people going through the same :/

Ég held að það eina sem komi til með að breyta þessum tilfinningum sé tími..

Skil þig, en eitt máttu vita. Svo lengi sem þú ert bara vinkona hanns þá áttu eftir að þekkja hann alla æfi. En ef þú værir kærastan hanns og svo slitnar uppúr sambandinu þá eigið þið kannski alldrei eftir að tala saman aftur. Þannig þú átt hann þá alltaf að sem vin. Það er ekki of oft sem það gerist að par hættir saman en ákveða samt að halda vinasambandi.

Vá, alltaf þegar ég lít fyrst á myndina þína sýnist mér þetta vera eyra :S =)

Hef lent í þessu nákvæmlega sama nokkuð oft.. Tilfinningin að sjá hann með einhverri annarri er svo ótrúlega særandi, svo verður vandræðalegt að umgangast þau, því oftast verða “þær” límdar við hann eða að hann talar ekki um annað en “hana” því hún er sú “eina rétta” og annað álíka, hjartað er við það að bresta þegar maður heyrir þessi orð.

Well, ég hef lent í þessu.
Ég varð hrifin af besta vini mínum og þorði síðan aldrei að segja honum það. Á endanum gerði ég það og þá fór fyrst allt í rugl.
Eða ekki alveg strax, bara þegar hann kynntist stelpu og ég kynntist strák, þá varð allt brjálað hjá okkur.
Við reyndar ákváðum “saman” að sleppa því að fara útí eitthvað samband (eða hann ákvað það reyndar) Samt fór það alltaf í taugarnar á honum þegar ég reyndi að halda áfram að lifa.
Ég veit ekki, örugglega betra fyrir þig að segja honum þetta, en þá skaltu alveg búast við því að missa hann. No offence, er ekki að reyna að vera leiðinleg.
Gæti bara verið.
Vona þín vegna að það sé ekki svoleiðis því mér fannst þetta mjög erfitt.
Það eru núna nokkrir mánuðir síðan þetta gerðist og við tölum ekki ennþá saman.
Er samt alls ekki að segja þér að segja honum þetta ekki. Bara betra að þú vitir hverjar afleiðingarnar GÆTU verið.
Gangi þér vel ;)