Sæll, jóker.

Út frá því sem þú skrifar hér, er frekar erfitt að ráðleggja þér eða greina vandamál ykkar/þitt. Ég held nú bara að þetta sé allt í hausnum á þér.

Finnst þér hún eiga að opinbera samband ykkar meira en hún gerir? Ef svo er, hvernig þá? Á hún í hvert skipti sem hún hittir fólk að segja að þú sért kærastinn sinn? Ég skil þig alveg, þar sem mér leið líka svona. Það fór svolítið í taugarnar á mér og fékk mig til að halda að kærastan mín skammaðist sín fyrir mig þegar hún kynnti mig ekki sem kærastann sinn. Ég komst seinna að því að þetta var bara allt í hausnum á mér.

Ég held að út frá þessari þörf að þurfa alltaf að fá staðfestingu frá henni að henni sé vel við þig og vilji vera með þér, brjótist út spurningar á borð við: “Skammast hún sín fyrir mig?”, “Er hún að fela að ég sé kærastinn sinn?”, “Vill hún ekki vera með mér?”, o.s.frv. Þess vegna skaltu gera allt sem þú getur til þess að bæla niður þessa þörf og að lokum sigrast á henni.

Þú talar einnig um að þú þurfir að gera alla vinnuna í sambandinu. Með það ráðlegg ég þér að lesa greinina eftir Fróðleiksmola, sem er hér. Ég ráðlegg þér að einblína á “Að rækta sambandið” hlutann, þar sem ég held að kærastan þín geri sér ekki nógu vel grein fyrir því að samband þarf að rækta, svo það deyji ekki.

Að lokum vil ég ráðleggja þér að gefa henni tíma fyrir sjálfa sig, ekki “neyða” hana til að vera alltaf með þér og allra síst þröngva þér með henni og hennar vinum, þar sem það getur endað illa eins og það gerði hjá mér. Ég setti fyrrverandi kærustuna mína í fyrsta sætið og var alltaf með henni, sem endaði með því að við fórum að rífast og fór hún að kalla mig “segul”. Það er orð sem þú vilt ekki vera uppnefndur með. Hún hóf sem sagt að uppnefna mig úr því ég kaus það að vera alltaf með henni, en þetta er löng saga og ábyggilega efni í grein.

En gangi þér bara sem allra best með þetta.

Kær kveðja,
Gaui Intenz

já ég ætla bara segja. Hættu að vera hræddur og lifðu þessu bara, ef þið hættið saman þá er það bara reynsla

Það þarf alls ekki að vera að hún vilji ekki vera með þér þó að hún sé ekki að segja við alla að þú sért kærastinn hennar.
En það gæti samt eitthvað verið að angra hana sem þú veist ekki um. Þannig það er um að gera að setjast niður og tala við hana. Segja henni hvað sé að angra þig. Treystu mér, það voru svipaðir hlutir að angra minn fyrrverandi og vandamálið var það við töluðum einfaldlega ekki saman. Þú veist hvað ég meina, við töluðum ekki saman um slíka hluti eins og þessa.
Hann tók svo á skarið og sagði að við þyrftum að ræða aðeins saman og jú allt varð í himnalagi eftir það.

er í svipaðri aðsöðu í mínu sambandi.. hann segir oft t.d. að hann ætli að gera eitthvað en gerir það svo ekki, ég er alveg að fá uppí kok af því en ég hef það ekki í mér að vera tussa og segja bara “ef þú ferð ekki að standa við það sem þú segir þá dömpa ég þér” eða eitthvað álíka.. erum lítið saman þessa dagana og mér líður oft eins og ég sé bara á lausu, það er ömurlegt..
eruði mikið saman eða eruði mikið í sitthvoru lagi vegna vinnu/vina eða einhverju álíka?

Ef þú ert þú þá getur þú alveg sagt mér þetta.

Ég myndi helst ekki vera í sambandi og svona “auglýsa það”. Ég þoli ekki þegar pör eru að sýna sig of mikið. Ég veit ekki af hverju, það bara fer í taugarnar á mér. Kannski finnst henni það líka.