Æhj, ömurlegt:(

Það tók mig smá tíma að komast yfir mína, en það e bara best að vera með vinum, dreifa huganum, gera eitthvað annað en að vera ein.

Sæl, andreag.

Það er mismunandi eftir manneskjum hvort það sé betra að byrja að hugsa um einhvern annan, því þú segir að þá hætti maður að hugsa um sinn fyrrverandi. Það er samt ekki gott ef maður byrjar að bera núverandi og fyrrverandi saman og sér hversu öðruvísi núverandi gerði hlutina en sá fyrrverandi, en því getur maður lent í ef maður byrjar strax í öðru sambandi.

Þegar mín fyrrverandi sagði mér upp, var ég gjörsamlega eyðilagður eftir á, en vinir mínir studdu við bakið á mér og hjálpuðu mér að gleyma henni. Þetta var erfitt og tók tíma, en það tókst og sannar að þetta er hægt.

Þessi “tómleiki” sem allir eru að tala um, það kannast flest allir við hann. Það er þegar maður sér að maður hefur engan til að halda utan um, halda í höndina á, kyssa og vera með. Sú líðan getur varað að eilífu, eða á meðan þú ert ein. Ef þú ert tilbúin í annað samband, skaltu láta verða af því, en ekki vera að því bara til þess að hafa einhvern þér við hlið, þar sem hinni manneskjunni í sambandinu gæti sárnað.

En gangi þér annars bara vel og vonandi finnuru hinn eina rétta. :)

Þetta er leiðinlegasta tilfinning í heimi. =[

Reyndu að láta þér líða betur :) (wow, like that helped)

Sæl Andreag

Já þetta er erfiður tími og fólk ákveður oft að takast á við hann á ýmsan hátt, hvort sem það er að láta vinina nægja eða byrja strax með einhverjum nýjum.

Ef þú ert þannig týpa að þér finnsist þú þurfa að láta sárið gróa með því að “upplifa” einhvern annan, þá skaltu gera það í “leik” eins og þú sjálf nefndir frekar en að byrja með einhverjum öðrum. Þegar maður er í ástarsorg þá á maður til með að vilja fylla upp í tómið með “hverju sem er”. Það er ekki sniðugt og setur þig í þann vítahring að vera ávallt með einhverjum sem mun ekki endast til lengri tíma því hann var einhver sem þú notaðir að mestu til að fylla upp í tómið eftir að hafa misst þann sem var á undan.

Þegar þú velur þér næst maka skalltu vera viss um að sá maki sé eitthvað sem þú gætir ímyndað þér að vera með það sem eftir er. Maður á aldrei að taka sér “replacement” maka bara til þess að fylla upp í tómið. Þannig er maður að eyða hans tíma jafnt sem sínum eigin.

“Leiktu” þér bara einu sinni frekar (og hafðu öryggið á oddinum). Vertu viss um að sá sem þú “leikur” þér með sé einnig sama sinnis og að þú sért ekki að særa hann, s.s. að leikur sé eitthvað sem þið bæði ætluðuð ykkur.

Slíkur “leikur” gerir það að verkum að fólk oftast áttar sig á að hitt kynið er ennþá partur af lífinu, því þrátt fyrir að þessi “leikur” jafnist ekkert á við sambandið sem maður missti t.d. (þrátt fyrir að þegar sambönd enda er oftast einhver góð og gild ástæða fyrir þeim “endi”) þá getur það opnað augu manns á ný fyrir möguleikanum á öðrum einstakling til þess að eyða æfinni með.

Ég vill hinsvegar taka það fram að ég er ekki að mæla með "einnar nætur gamani sem hinn einu sönnu lausn á ástarsorg, heldur að þeir sem ákveða að sú lausn sé eitthvað sem hentar þeim, að þeir geri sér grein fyrir að þegar maður finnur sér einhvern til þess að fylla upp í tómið, þá er það nákvæmlega það sem maður er að gera, s.s. finna sér “eitthvað” til þess að fylla upp í tómið; ekki endilega manns rétta framtíðarmaka, og má þess vegna ekki hoppa í samband með þeim einstakling einn, tveir og tíu bara til þess að halda “tóminu” í fjarska.

Vonandi tekst þér fljótlega að finna andlega ró á ný.

Gangi þér vel.

Kær kveðja,
Fróðleiksmoli

Það er rétt, tíminn græðir öll sár. Það er eina sem ég þakklát tímanum, annars finnst mér hann leiðinlegur. Nema þegar ég er í tímum, þá má hann alveg líða einshratt og hann vill :)

það er c.a ár síðan mér var sagt upp af stelpu sem ég elskaði virkilega mikið hef ekki náð mér alveg enþá

Þetta er eins og sígarettur… maður verður háður því að vera elskaður eftir fyrstu ástina og finnur fyrir tómleika sem aldrei var til staðar áður!

Kveðja… Dr. Phil