hæhæ mig langaði bara aðeins að monta mig.:)

fyrir þremur árum byrjuðum eg og kærastinn minn saman, vorum búin að dúlla okkur saman í ca einn og hálfan mánuð með kossum og keleríi en hann ákvað á þessum degi að segja að hann elskaði mig og spurði hvort málið væri ekki bara að byrja saman, auðvitað vildi ég það. Nema það að þetta byrjaði sem fjarsamband. Reyndar ekki langt á milli og auðvelt að komast enda vorum við alltaf saman þegar tækifæri gafst og töluðum saman allan daginn og alltaf áður en við fórum að sofa.

Þetta var í lagi í fyrstu en svo fór þetta að verða mjög leiðinlegt en það kenndi okkur þó að sakna hvors annars og nýta tímann sem við áttum saman vel.

Svo loksins rættist draumurinn, ég flutti í bæinn og nú sit ég hér heima í sófanum okkar 3. árum seinna með hundinn okkar hjá mér.

Við höfum aldrei hætt saman þó svo að vindar hafi blásið á okkur, við gáfumst ekki upp.

Nú er svo bara að vinna í að ná 4. árinu með stæl og svo koll af kolli:)

Til hamingju með daginn ástin mín;*