….well yes….

Hið siðferðilega rétta í stöðunni er að hann segi vinkonu þinni upp og þið byrjið saman og þið játið að þið hafið verið að dunda ykkur saman mjög lengi.

Það skapar hinsvegar mjög mikið drama þarsem þið hafið bæði verið að halda framhjá hægri vinstri.

Hvernig þið leysið úr því drama… veit ég ekki.

En þið eruð búin að koma ykkur í fáránlega erfiða stöðu, það verður rosalega erfitt fyrir ykkur að greiða úr flækjunni en það er siðferðislega fáránlega rangt að halda áfram þessum blekkingarleik. Það minnsta sem þið getið gert er að hann hætti með vinkonu þinni og að þið byrjið saman, og þegið þá með framhjáhaldið, en þá bara til að hlífa miklu drama, ef þið getið væri samt fínt að þið mynduð greina frá framhjáhaldinu. En fyrst þetta hefur gengið svona lengi er kannske betra að sleppa því, svona til að allir sleppi útúr þessu á lífi.

úff….sucks to be you, doesn´t it?

Ok, leyfðu mér aðeins að ná andanum.

Þú átt kærasta og hélst fram hjá honum með besta vini hans? Hann byrjaði svo með vinkonu þinni og hann hélt fram hjá henni með þér, bara svo þetta dúllerí ykkar myndi ekki fattast? Þið eruð að halda fram hjá mökum ykkar ennþá daginn í dag, núna í hálft ár?

Þú og þessi besti vinur hans eigið að vera saman. Það gefur auga leið, þar sem þið eruð bæði jafn ógeðsleg.

Þú átt að segja þínum kærasta allan sannleikann. Hvernig hann tekur honum mun koma í ljós seinna meir þegar þú ert búin að segja honum þetta. Þessi besti vinur kærasta þíns (framhjáhaldið þitt), á að segja vinkonu þinni og besta vini sínum allan sannleikann líka.

Þetta er ekkert vandamál, þar sem þið byrjuðuð þetta. Þið verðið að enda þetta. Þú verður bara að líta innra með þér og hugsa hvernig þér myndi líða ef kærastinn þinn væri að gera nákvæmlega það sama og þú ert að gera, með bestu vinkonu þinni.

Þetta er hreint út sagt ógeðslegt af ykkur, og vona ég innilega að þið eigið eftir að enda saman, þar sem þið tvö eigið ekkert gott skilið. Þú ert tilfinningalaus manneskja og mátt vona til guðs að þú lendir ekki í því sama með framtíðar kærasta.

“Karma catches you when you least expect it”

Jæja ég ætla nú ekkert að kommenta á fyrri komment:P
Vildi bara segja að þú verður að koma þér útúr þessum klikkuðu aðstæðum og það strax! Og eina heiðarlega leiðin til þess að er fyrir hann að segja upp vinkonu þinni, þú talar við hana og fyrrverandi þinn, kannski og kannski ekki fyrirgefa þau þér, og ef ekki þá áttu allavega kærastann þinn(sem þú ert að dandalast með núna)

Þetta ER EINA LEIÐIN! Nema náttla morð eða eitthvað álíka, en það er ekki heiðarlegt:Þ

haha mig langar að eiga heima þarsem þú átt heima..

intenz hefur alltaf verið á móti framhjáhaldi ólíkt mér. Þú getur elskað eina manneskju en haft mök við aðra, staðreynd.
Snúum okkur hins vegar að því sem þú gerðir. Well þið hélduð framhjá og reynduð að hylja það sem hefur gengið hingað til. Ég kannast við að vera alveg að deyja úr hrifningu þó ég sé í öðru sambandi! Segðu hinum upp;) það er alltaf auðveldast. Ef þú villt ekki særa hann skaltu gleyma því að segja honum frá framhjáhladinu.
Mér finnst hins vegar engan veginn rétt að segja að þú sért ógeðsleg og eigir ekkert gott skilið. Menn gera mistök, maður tekur eina misheppnaða sendingu í leik, það eru mistök sem eru fyrirgefanleg. Þú ert ein/n á móti marki og skýtur yfir í úrslitaleik og staðan er 0-0, sumum finnst það ófyrirgefanlegt. Ég er á því að stundum gerir fólk stór mistök sem skulu fyrirgefast.
intenz ég þakka þér innilega fyrir að eyðileggja korkinn minn :D. En ég get sagt þér að ég elska þessa stelpu og við erum saman og ég neitaði að hafa kynmök við hana fyrr en við værum orðin alveg ótrúlega close því maður vill jú hafa love í þessu!
kv. cry sem ólíkt rosab hefur ENN ekki haldið framhjá!

algerlega sammála intenz, i do not pitty you sry.

Sammála efsta svarinu, frá Merseyside :P

Sæl Rósa.

Ráð mitt er einfallt. Segðu honum sannleikann og taktu afleiðingunum. Betra að þú takir þær heldur en að hann sé að velta fyrir sér allt sitt líf hvað það var sem hann gerði sem var vitlaust, afhverju fórstu frá honum, afhverju svararu ekki símtölunum hans.

Að ég tali nú ekki um ef þú byrjar svo með viðhaldinu þínu, sem er besti vinur hans. Ef hann veit ekkert um framhjáhaldið þá heldur kærastinn þinn að hann hafi ýtt þér til hans þegar sannleikurinn er svo miklu verri.

Vonaðu svo bara að þú hafir ekki kastað ást á glæ fyrir losta, því þú munt aldrei fyrirgefa þér þau mistök.

Spurðu þig líka að þessari spurningu ef þú íhugar að fara í samband með viðhaldinu; Er einhver séns að þú getir treyst honum ? Er einhver séns að han geti treyst þér ? Getur þú treyst sjálfri þér til að gera þetta aldrei aftur ?

Ef svarið við einhverju af þessu er ekki hiklaust já .. ekki þá gera neitt.

tad sem mer finnst : tad er ofyrirgefanlegt ad halda framhja, tu ert ad bregdast trausti manneskju og leika ter med tilfinningar annarra

Ég vorkenni “vinum” ykkar :/

Sannleikurinn er ávallt bestur ..sama þótt að það sé kannski ekki auðveldasta leiðin.

Núna ertu búin að grafa þig niður í frekar mikinn skurð ..og ég held að það sé kominn tími til að þú byrjir að klifra upp aftur.

hehe aldrei heyrt um tvöfalt framhjáhald :P

Sæl og blessuð Rosab.

Fróðleiksmoli heiti ég og gerði það einu sinni að áhugamáli mínu að hjálpa fólki í vandamálum hjartans.

Ástæðan fyrir “lemmu” þinni er beint hægt að rekja til reynsluleysis í ástarmálum. Þú þarft ekki einu sinni að vera ung til þess að geta kallast reynslulaus því reynsla í ástarmálum er margþætt. Þótt þú hafir verið í sambandi í tíu ár þá þýðir það samt ekki að þú hafir reynslu, því þetta samband hefði til dæmis geta komist á “áreynslulaust” ef svo má að orði komast og þá hefuru þó nokkra reynslu í sambandi, en litla reynslu í öðrum þáttum tengdum samskiptum kynjanna, eins og til dæmis þeim aðstæðum sem þú situr nú föst í.

Ég tók eftir því að þú ert tvítug. Af aldrinum má dæma að þú gerir þér fyllilega grein fyrir hversu skaðleg áhrif þitt samband við “besta vininn” er og hversu skaðleg áhrif það hefur haft.

Ég býst við að aðstæðurnar sem sköpuðust í kring um þetta hafi sett ykkur tvö á “milli steins og sleggju” og þið hafið ekki getað fundið “leið út” ef svo má að orði komast.

En það gefur auga leið að þessar aðstæður ganga ekki upp og eins og þú greinilega hefur látið í ljós með skriftum þínum á þessu áhugamáli, að þú sjálf ert sammála.

Þú verður að gera það sem þú hefur forðast í hálft ár að gera. Þú munnt aldrei finna einfalda leið út, þannig að það eina sem eftir er er að herða sig og “láta vaða”.

Það sem þið verðið að gera ef þið viljið eiga séns á sambandi þar sem samviskubit og undirferli er ekki daglegur hlutur er að segja sannleikann og ekkert nema. Þetta er óhjákvæmanlegt.

Ef ég á að reyna að gefa ráð til þess að “mýkja” fallið, þá eru þau ráð þessi:

ATH: Fyljandi ráð eru eingöngu til þess að mýkja áfallið fyrir þá sem þið hafið sært. Sársaukann sem fylgir fyrir ykkur er eitthvað sem þið verið einfaldlega að harka af ykkur og sættast við.

Þar sem þið hafið valið undirförlu leiðina, þá legg ég þetta til ráða:

Fjarlægjið ykkur hægt og hægt frá bæði þínum “EX” og hann frá bestu vinkonu þinni. Hann verður að segja henni upp, en ekki með þessum fréttum. Best er að hann láti það liggja á milli hluta hvers vegna. Það er betra fyrir hana að vera sagt upp útaf einhverju vægara en þessu til að byrja með svo áfallið lami hana ekki alveg. Eftir að hlutirnir hafa róast eftir þessar aðgerðir (munið að halda fjarlægðina) þá skulu þið boða þau á kaffihús saman (svo þau fái styrk frá hvort öðru).

Þar skulu þið bera þeim fréttirnar.

Þetta gerir það að verkum að þau geta ekki sprungið úr reiði því þau eru á meðal almennings (þetta er ennþá gert með þeirra hag í huga. Betra að þau þurfi að taka svona fréttum með smá yfirvegun til þess að bræðin yfirtaki þau ekki) og verða að hlusta á ykkur. Þegar þið eruð búin að segja þeim hvað gerðist þá skulu þið taka því sem ykkur er falið og biðjast einu sinni afsökunar og þegja svo. Þau eiga skilið að ausa þeim skömmum yfir ykkur sem þau vilja og svo geta þau farið og allavega grátið í örmum hvors annars. Alltaf betra að hafa einhvern til þess að hugga sig. Þetta gæti jafnvel gert þau að góðum vinum.
Þið nátturulega getið svo farið sjálf heim og huggað hvort annað. Ykkur á eftir að líða hörmulega ílla, en einnig á miklum fargi af ykkur létt og þið getið byrjað að reyna að fyrirgefa ykkur sjálfum fyrir gjörðir ykkar. Þau geta einnig unnið saman í því að vinna úr undirferli ykkar og kannski einhverntímann í framtíðinni fyrirgefið ykkur.

Þetta eru mín ráð. Svo verðið þið bara að sjá hvað framtíðin ber í skauti sér.

Gangi ykkur vel.

Kveðja,
Fróðleiksmoli.

Jæja jæja jæja.. svörin í þessum korki eru komin það langt yfir strikið og efnið að það er kominn tími á að ég skerist í leikinn. Sem annar stjórnandi hérna á áhugamálinu, og einnig hlutlaus, þá ætla ég bara að læsa þessu hér og nú og þið getið hætt þessum orðaskiptum.

Það sem þú, kæri korkahöfundur, þarft hins vegar að hafa í huga í framtíðinni er að þegar þú setur kork um þín persónulegu mál á netið þá máttu búast við misjöfnum svörum - sumir gagnrýna þig og aðrir verja þig. Það sem þú gerðir, án þess að ég sé að taka einhverja afstöðu eða skipta mér mikið af þessu, var siðferðislega rangt og því hafa allir hérna inni, þ.á.m. intenz, fullan rétt á að segja þér það án þess að þú bregðist svona við og án þess að þeir fari í bann, hvort sem þeir eru stjórnendur eða ekki.

Því bið ég þig um í nánustu framtíð að hefja ekki svona umræðu nema þú getir tekið því að það eru ekki allir sem verða par hrifnir af þessu og ráðleggja þér eitthvað sem þú vilt kannski ekki hlusta á. Ég mæli sterklega með því að halda þessu bara fyrir sjálfa þig næst.

Virðingarfyllst,
f.h. /rómantík.