sammála Gothia, því að flýta sér í þessum málum, ég var eitt sinn svona svartsýnn, bjóst við því að ég myndi alltaf vera einn og engin stelpa hafði áhuga á mér og þannig. Þar sem ég fékk nóg af þessu og hætti að hugsa um þetta og hélt bara áfram að lifa mínu lífi þar til að einhver stelpa addaði mér inná msn-ið hjá sér.
Þar sem ég vissi ekkert hver þetta var þorði ég ekki tala við hana (þetta var fyrir c.a. 2 árum eða svo) þar til einn daginn ákvað ég að tala við hana, þá kom allt þetta klisjulega dæmi ‘'Hæ, hvað segiru o.s.frv.’'
ég komst að því að við áttum heima nálægt hvort öðru og þá kom ég með sp. uppá það að hittast og ekkert mál með það ég mætti ég þennan stað sem var búið að semja uppá (það var vetur og gæti ekki verið meira rómantískara, jájá ég er strákur en mér er sama :P ) og þar kom hún. Mér fannst eins og heimurinn hefði stoppað að snúast í smá stund hehe:) við smellpössuðum saman, áhugamál, tónlist, dýr bara allt :)
Well, þessi stelpa í dag er núverandi kærasta mín :) ég gæti ekki verið ánægðari og þegar ég lít á fortíðina hvernig ég var og hvernig ég hugsaði þá segi ég: Hvaða vitleysingur gat ég verið!? hehe
En allavega, þinn tími kemur og þú þarft alls ekki að hafa einar eða neinar áhyggjur!! Mkay? :)