Það er þessi ást…þessi undursamlega ást…sem gerir allt..ef ekki væri vegnar ástar minnar á honum væri ég ekki á lífi…ef ég hefði aldrei kynnst honum…;D

Þessi tilfinning..að vera ástfanginn…af hverju hverfur hún mér eigi…
Hví neitaði hann mér…
Fólk segir..nei, það er ekki hægt að verða ástfanginn á netinu..ekki þgar maður er bara 15 ára krakkabjáni…en hvað vita þau..hvað vita þau um þetta allt…þessa guðdómlegu ást…ég er/var ástfangin og það er staðreynd….ég sakna hans á hverjum einasta degi..jafnvel þegar við erum saman..því að ég veit..þú munt fara aftur frá mér..
Stundum óska ég þess að við hefðum aldrei kynnst..
en hve lífið væri skrítið þá..í rauninni get ég ekki séð það hvernig allt hefði orðið ef ég hefði ekki skroppið í tölvunna þann dag…ef ég hefði frekar farið út að “leika” eða eikkað…

En ég er þakklát fyrir allar stundirnar okkar…



Hugsnir mínar á þessarri stundu…Takk fyrir mig ;D