Ef þú pælir aðeins í þessu, þá er fáránlegt að trúa á þetta.

Ef þú sérð manneskju, hvernig geturu þá orðið ástfangin af henni við það eitt að sjá hana? Þú lítur ekki á manneskju og verður ástfangin. Það bara gengur ekki svoleiðis. Þú getur laðast að manneskju út af útliti/framkomu hennar, en ekki orðið ástfangin.

Það er vissulega til réttur einstaklingur fyrir hverja og eina manneskju, en það heitir ekki “ást við fyrstu sýn”. :)

Við eigum öll okkar eina rétta og þegar við sjáum hann, þá lýsist himininn upp í marglitaðri ljósadýrð stórfenglegrar flugeldasýningar. Fyrsti kossinn mun setja af stað stórkostlega bylgju fagnaðarláta meðal viðstaddra, á meðan einhyrningarnir flúgja með okkur yfir skínandi, töfrandi regnbogann, þar sem ljósálfarnir, hamingjusamir gulltínararnir, munu taka hlé á starfi sínu til að senda okkur kveðju: “Bæbæ, ungu elskhugar, lífið brosir við ykkur”.

Eða kannski trúa ég bara á losta og efnasambönd. hmmm

Ekkert er til sem kallast ást við fyrstu sýn, þetta er bara ímyndun fólk, fyrsta sýn er “skot” eða “hrifningin” alltaf það fyrsta sem kemur upp / ef ekki “graðleiki”.
Svo kemur tilfinningin væntumþyggja, ef parið / einstaklingarnir fara að eyða tíma saman ekki endilega bara “kynlíf” heldur frekar hanga saman, tala saman, “kúra” er oft mjög vinsælt og kúrastelpur snillingar oft :)

Svo eftir 3-12mánuði saman frekar væntumþyggjan að aukast til muna og þá fyrst fer maður að elska manneskjuna og getur ekki ímynað sér heimin án hennar, hvað þá lifað án hennar.

Það er ást, ást er of notað orð fyrir hrifningu,
fólk er að nota ást í “one night stand” er klárlega ljót noktun á orðinu.

Ást er heilagt orð, líkt og “kóraninn”, biblían, Guð, Jesú, Íslam, Múhameð.

Farið er varlega með þessi orð og passað að notkun þess verði ekki misskilin hví ekki fara vel með fallegasta orðið af þeim öllum ást

Vitna bara í sjálfan mig frá seinustu korkum :)

Lust not Love

notendanafnið þitt minnir mig óendalega mikið á gamla nafnið mitt :)
annars.. held að maður geti ekki farið útí bæ, séð manneskju og bara orðið ástfangin :/

trúi því ekki, ég er ekki manneskja sem trúir á örlögin en ég trúi hins vegar að fólk geti fundið einhvern lífsförunaut, fyrir einhverja tilviljun. En ég held að ef það er til guð eða örlög eða eitthvað að það séu mikilvægari hlutir í heiminum til að hafa áhrif á heldur en ástarlíf hvers og eins. Maður ræður sínu eigin lífi, þannig er það bara.

veistu, ég bara held ekki

Nei ég trúi sko engan veginn á ást við fyrstu sín, þú getur ekki verið ástfangin af einhverjum sem þú þekkir ekki, enn þú getur alveg fundið losta og hrifningu, það er ekki það sama og ÁST! Ást er of sterk tilfinning!

Ég var ung, (og er enn ung í dag) þegar ég kynntist mínum kærasta, það eru að verða 2 og hálft ár síðan, ég var yngri þá og trúði á ást við fyrstu sín, og mér fannst þetta vera ást við fyrstu sín, enn nú þegar ég er búin að kynnast honum betur og svoleiðis finn ég að þetta var meira hrifning við fyrstu sín, enn ekki ást við fyrstu sín. :) það er svo allt öðruvísi tilfinning að vera ástfangin eða hrifin. :)

Þeir sem halda því fram að persónuleikin skipti mestu máli finnast þetta fáránlegt. Og ég er ein af þeim. Ég gæti ekki hitt manneskju og orðið ástfangin af henni bara við það að sjá hana, þá værum við örugglega ástfagin af öllum því við sjáum jú mikið af fólki á degi hverjum.

Auðvitað getum við orðið hrifin af útliti manneskju en ég hef aldrei kynnst því að vera ásfangin af útliti heldur manneskju í heild, og líkamin eins og hann er séður utan frá segir ekkert um manneskjuna sem býr innra:)

Ég er nú þannig byggður sjálfur að ég trúi á allskyns hluti, og miðað við öll þau undur sem eru til staðar í heminum kæmi mér ekkert á óvart að fólk geti einfaldlega orðið ástfangið við það eitt að sjá ákveðna manneskju.

Ég ætla allavega ekki að útiloka það með þröngsýni eins og mér sýnist margir hérna vera að gera :)

Held að fólk sé farið að hugsa aðeins of mikið.

Ást við fyrstu sín er bara annað orð yfir að vera grunnhyggin. Ef maður verður ástfangin við fyrstu sín segir það sig nokkuð sjálft að maður verður ástfangin af útliti, ekki persónuleika.

Ég trúi á “ást” við fyrstu sín, ja, einhverskonar lust a.m.k