Og hætta á það að aldrei yrði neitt úr neinu?? Ein af óþægilegustu tilfinningum í heimi er að langa í einhvern svo mikið að þér er illt…og að vita að ekkert verður úr neinu! Það á alltaf að gera eitthvað í málunum…andlegrar heilsu vegna

þú ert mikið fyrir leiki, svo mikið get ég sagt… *grumpy*

sko… ef þú veist að hinn aðilinn ber svipaðar tilfinningar til þín þá myndi ég koma því til skila á einn eða annan hátt að þú hefur áhuga… persónulega mundi ég nú samt gera það í eigin persónu þó að ég myndi kannski ekkert endilega segja það umbúðalaust… hins vegar, ef þú veist ekki hvernig hinum aðilanum líður, þá myndi ég bara gefa hint og sjá hvaða viðbrögð þú færð við því… síðast en ekki síst þá mundi ég ekki gera ekki neitt… mín skoðun er sú að það sé aðeins eitt verra en höfnun í svona aðstæðum og það er að vita aldrei hvað hefði mögulega kannski geta orðið ef þú hefðir hugsanlega gefið einhverja vísbendingu um að þú hefðir áhuga