gerðu það sem þér finst réttast að gera, það virkar oftast best í svona málefnum

það sýgur feitan böll að reyna að vera vinur fyrrverandi kærestu sem maður elskaði útaf lífinu. Það er eins og að ef hundurinn manns deyr og mamma segir við man “við getum samt átt hann”

ég segi bara move on því ef hún segir þér upp þá hlýtur að vera ástæða fyrir því og þó að það sé leiðinlegt að segja þetta þá vill enginn vera í sambandi þar sem hin manneskjan vill ekki vera með manni. leiðinlegt en satt

Fer alveg eftir því afhverju hún sagði þér upp.. Care to share?

ég á í mjög svipuðu vandamáli og þú og ég held þú ættir að gera eitt.
ég veit ekki hvernig málin eru hjá þér en kannski var þetta bara einhver fljótfærnisleg ákvörðun hjá henni. ef það er þannig áttu ágætis séns á að fá hana aftur, en þú þarft að gera svolítið sem getur verið mjög erfitt. þú þarft að reyna að lokka hana til þess að fara að sakna þín. það gerirðu með því að hafa ekki samband við hana. ég var svo heimskur að það sem ég gerði var að hringja í hana á hverjum degi og gráta úr mér augun í hvert skipti. MJÖG heimskulegt.
EN þú mátt ekki gleyma björtu hliðunum. af tvennu illu þá er þó skárra að hún sé ein en með öðrum. ég þekki kvalirnar sem fylgja því að sjá hana með öðrum. þeim er ekki hægt að lýsa með nokkru móti.

Þetta reddast Aron..

ég mæli með að þú byrjir að hatana svo þú getir komist yfir hana, þá verða allir glaðir :)