ykkur finnst ég örugglega farin að vera helvíti óþolandi hérna..

búnað koma með svona kazilljón korka um ástarsorg og eikkað.. eða ja ok einn kork um ástarsorg og einn um fjarsambönd..

og já ég á þarna korkinn “djöful er ég reið..”

en ekki lengur.
ég fór að ráði nokkurra hugara (auðvitað varð maður að gera það) og hringdi í hann.. og við spjölluðum bara. byrjaði fyrst á að spurja honum hvernig honum liði. og væntanlega leið honum alls ekki vel. en núna erum við bara vinir. ég má hringja í hann þegar ég vil. og spjalla.
ég elska þennan strák útaf lífinu en það er skárra að vera bara vinur hans og líða þá ágætlega en að vera kærastan hans og líða illa yfir að hitta hann sjaldan.

þó að ég vilji byrja með honum aftur þá veit ég innst inni að það hefði bara haft í för með sér meiri vonda líðan vegna fjarsambands.

life goes on.. :)
vonandi er ég ekki að eyða tíma ykkar.. og já mér er alveg sama þótt að ég gerði ekki stóran staf fyrir aftan punkt.

og já.
það kemur örugglega fljotlega grein hérna sem heitir “Fyrsta ástin” og allt væl í henni má vera gert ógilt þar sem greinin er skrifuð áður en ég talaði við hann.

okey gott að koma þessu frá mér..
takk fyrir
~bollasúpa