Vááá.. þetta er svo skrýtið.

Ég get ekki hægt að hugsa um þessa stelpu. Hún er skólasystir mín og ég sé hana á hverjum degi og tala mikið við hana reyni við hana mætti ég segja.

Hún er langfallegust af öllum stelpum í mínum árgangi, jafnvel öllum skólanum.

Mér langar eiginlega ekki að fara í neitt nánari samband mér langar bara í þannig samband þannig að við getum talað við hvortannað eins og fullorðið fólk. Og um svona mál.

En sama hvað mikið ég reyni við hana / tala við hana þá finnst mér eins og hún.. bara. Ég veit ekki hvernig á að orða það svona.. líta við mér betur. Ég mundi nú segja að ég væri nú nokkuð myndarlegur.

Svo ef ég heyri að hún er eitthvað orðinn hrifin af einhverjum strák þá verð ég svo afbrýðisamur að hálfa væri nóg.

Hún kom í bekkinn minn í fjórða bekk og ég er búinn að vera í sama bekk frá upphafi. Og þá þekkti hún ekki einn né neinn og strax í fjórða bekk þegar hún kom… Þá vissi ég að hún var sú eina rétta.

Við vorum alltaf að horfast í augun á hvor öðrum, og trúiði þegar ég segi það þá var ég ástfanginn.
Þá í fjórða bekk og ég man þetta svo vel enþá. Þá vorum við alltaf að stara á hvort annað, alltaf með augun á hvor öðrum.

En allt í einu, þá byrjaði hún að eignast fleiri og fleiri vini. Og eftir eitt ár í skólanum þá var hún búin að eignast fleiri vini en ég hafði eignast frá upphafi skólans.

Þá byrjaði hún minna að tala við mig og svona störun á hvort annað gerðist aldrei aftur og hefur aldrei gerst síðan.

En það er eitt sem ég veit ég er Ástfanginn

Svo mér vantar hjálp hjá ykkur kæru hugarar.

Hvernig fæ ég hana til að líta betur við mér og hvernig á ég að haga mér almennilega fyrir framan hana svo hún virði mig eins og besta vin?

Takk fyrir :D