Ég var að kynnast strák allveg yndislegum og æðislegum og ég get talið áfram. Við erum alltaf að tala saman um bara allt,samt erum við bæði mjög feimin,enn það er ekki vandamálið heldur er það að ég skammast mín svo hrikalega fyrir sjálfan mig. Ég hef oft heyrt að ég sé falleg og eitthvað soleiðis, Ég bara trúi því ekki sjálf og þessvegna einhverveginn langar mig að draga mig burt frá honum. Þetta er eins og ég sé með 2 hliðar , hin er að drepast til þess að vera endalaust með honum , hin er bara nei guð þú átt eftir að gera hann að fífli og þú ert ljót.Ég veit að þetta er mjög óútreiknarlegt enn ef að einhver skilur þetta þá má hann segja eitthvað :/ :)
takk.