ég var búinn að vera geggjað hrifinn af einni stelpu í næstum heilann vetur en svo loksins þorði ég að tala við hana…og hvað? hún hafði áhuga á mér… ég sagði henni hvað ég var yfir mig hrifinn af henni og vildi svo sannarlega kynnast henni betur og allt það… svo leið aðeins á, og þá sagði hún mér að hún væri farin að vera svolítið hrifin af mér :) þá var ég alveg yfir mig ánægður… svo seinna sagði hún me´r að hún væri farin að verða soldið mikið hrifin af mér. Við hittumst einu sinni heima hjá henni og það var bara svona spjall og fliss meira í gangi, fara rólega í þetta. síðan allt í einu sagðist hún ekki vilja neitt :S það særð mig alveg ofboðslega mikið. svo sagðist hún ekki vita hvað hún væri að hugsa og baðst afsökunar. hún vildi fara rólega í þetta. sama vildi ég. ég vildi gefa henni nóg svigrúm.
Við ákváðum næst að hittast úti með krökkunum. svo þegar ég kom labbaði ég framhjá rólóvellinum. ég hana og vinkonu hennar standa í skugganum og ég labbaði framhjá til að gá hvort hún vildi í raun hitta mig, og vitir menn!! hún gerði ekkert!! ég settist svona rétt hjá og tók upp símann minn til að senda henni sms um hvar þær væru, og þá sagði hún að þær hafi farið heim útaf þeim hefði verið kalt (vitandi að ég ætlaði að hitta þær!!)
Ég varð alveg ofboðslega sár því ég var tilbúinn til að gera allt fyrir þessa elsku…ALLT!!!!…svo sagði ég henni að segja mér satt af hverju þær hefðu farið…þá fékk ég þessa “drullu” yfir mig frá henni :S hún bara sagðist vera komin með nóg og eitthvað…það yrði aldrei neitt á milli okkar…never…og daginn áður en þetta gerðist hafði hún sagt við mig a það væri allt í góðu á milli okkar…hún myndi láta mig vita ef eitthvað væri í ólagi…og´hún sagði mér einnig að vera ekki svona óöruggur!!!! Og svo fæ ég þetta helvítis rugl framan í mig daginn eftir… hún sagði mér að gleyma sér :'(
Nú sit ég hérna og ég gjörsamlega get ekki gleymt henni bara sísvona…ég var farinn að elska hana… Þráin er svo mikil fyrir að hitta hana og að allt sé í góðu lagi… En ég ætla að sýna henni svo sannarlega að hún sé mér mikils virði, ég ætla ekki að hætta að reyna… hún er m ér svo mikils virði og ég vil að hún viti það, þó ég hafi alltaf sýnt henni svo mikla hreinskilni… kannski er ég bara ekki nógu góður fyrir hana… ég bara gjörsamlega ern ún aán hennar og veit ekkert hvað ég á að gera sjálfur og hvað hún vill :(

nóg af vorkunn :)

Kv.DaZ