Það var tími í 8 bekk þar sem einn vinahópur fullur af pörum. Ég og hún vorum saman á næstum hverju kvöldi en svo eftir 1 mánuð eða svo, þá vorum við bara saman þegar þessi hópur hittist.
Eftir einn mánuð af því að hittast ekki oft og gera ekki mikið saman, þá fékk ég nóg.
Ég sagði henni að þetta væri ekki að virka hjá okkur og við hættum saman.
Síðan ég sagði henni upp þá höfðu vinkonur hennar verið að elta mig uppi á æfingar og allt og biðja mig um að byrja með henni aftur.
Síðan þegar ég heyrði að hún var grátandi á klósettum þá sá ég eftir að hafa sagt henni upp og bað hana að byrja með mér aftur.
En eftir eina viku þá fóru öll samböndin hjá hinum í vaskin og á endanum þá sagði hún mér upp.
Ég skildi ekki neitt í neinu því allt hafði verið að ganga frábærlega milli okkar:
Mánuðir liðu og ég byrjaði með annari stelpu sem hafði verið í hópnum í byrjun.
Hún sagði mér svo í trúnaði að mín fyrrverandi hefði verið að nota mig til að komast inní hópinn. Fyrst trúði ég því ekki.
En þegar ég fór að hugsa útí það þá var það rétt því hún hafði einmitt hætt með mér þegar allir hinir voru hætt saman.
Þarna fóru 2 mánuðir í að vera með stelpu sem var ekkert hrifin af mér. Heldur að nota mig og ég hef aldrei verið jafn særður á ævinni.
Anarkismi mun ríkja!!