Í fyrsta lagi… Hætta að ríða honum ef þú vilt samband en hann ekki. Það endar bara illa. Ekki svo byrja með neinum öðrum fyrr en þú ert aaalveg viss um að þú sért kominn yfir þennan fyrri. Ef þú bara bíður smá þá yrði það miklu betra. Ef þú ert hrædd um að hann myndi missa áhugan ef þú bíður of lengi, þá er það bara allt í lagi útaf því að það myndi ekkert endast ef þú værir enn að hugsa um gamla gaurinn :)
Fullt af fiskum í sjónum, ekki veiða með engan maðk á króknum ;)

Takktu pásu á að hitta hann
og byrjaðu að hitta hinn gaurinn og gáðu hvað gerist

Tek undir þetta með Spor!

Bugs.

þú ert skrítin.:S..Afhverju hættiru ekki bara ríða honum ?! =/
Og bara hættir að hanga með honum or sum..!
Segi bara “ég nenni þessu ekki ….=/ ef þú ætlar láta svona” Hmm….8-)

Láttu hann bara eiga sig, þó þú saknir hans þú kemst yfir það

AAAAAHHH! FÍFL!!

ekki leyfa þínum fyrrverandi að nota þig svona! gleymdu honum og hittu hinn strákinn, þessi fyrrverandi er greinilega bara lúser!

Varðandi korkinn, þá er drengurinn augljóslega að nota þig. Ég mæli eindregið með því að þú losir þig við hann og reynir að kynnast hinum gaurnum betur.

Þú ert greinilega alls ekki léleg í stafsetningu, þú þarft bara að vanda þig aðeins betur þegar þú skrifar.

Ég ætla að benda þér á að hver málsgrein hefst á stórum staf og endar á svokölluðu greinamerki, t.d. punkti [.], upphrópunarmerki [!], spurningarmerki [?] og í örfáum tilfellum þremur punktum [...], en eru þeir jafnan notaðir til að gefa í skyn að setningin eigi að halda áfram. Að neðan hef ég skrifað þetta aftur fyrir þig, villulaust.

Sæl. Ég á við nokkur vandamál að stríða. Ég veit bara ekki hvað ég á að gera. Þannig er mál með vexti:

Ég var með strák í 10 mánuði. Hann var ekkert smá æðislegur. Samt hætti ég með honum. Ég fékk bara leið á sambandinu, það var svo einhæft.

Hann grét í 3 mánuði og var ekkert smá sár, lofaði bót og betrun. Núna sakna ég hans svo mikið. Ég sagði honum að ég elskaði hann ennþá en hann vildi ekki að við byrjuðum aftur saman. Samt biður hann mig oft að hitta hann. Hann kyssir mig alltaf og oftast göngum við lengra en það.

En alltaf ef að ég segi eitthvað, eins og t. d.: “Já, við erum svona ríðufélagar,” þá segir hann mér að segja ekki svona, þá líði honum illa. Samt tekur hann það alltaf skýrt fram að hann vilji ekki samband. Stundum segist hann sakna mín geðveikt og að hann ætti kannski að reyna aftur. Þá kyssir hann mig og við ríðum en eftir á hefur hann skipt um skoðun.

Þetta særir mig ekkert smá mikið. Ég þori samt ekki að segja honum það. Núna er ég hinsvegar að tala við þennan æðilsega strák, hann er alveg meiriháttar og er mjög hrifinn af mér en ég veit ekki hvort að ég sé alveg komin yfir minn fyrrverandi. Hvað á ég að gera?