tjahh bara láta þig vita að ég veit hvað þu ert að meina. mér líður ennþá svona eftir að mín fyrverandi sagðimér upp og það eru hvorki meira nér minna en 9 mánuðir síðan. hún fann einhvern nánast á meðan við vorum saman en ég bara einhvern veginn get ekki hætt að hugsa um hana
ef ástin er ekki fucked up fyrirbæri þá veit ég ekki hvað

Drazil

Ég veit hvernig þér líður félagi.. horfðu bara niðrí sjóinn og horfðu á gómsætu fiskana sem þú getur veitt…eru þeir ekki girnilegir? :)

Úff hvað ég skil þig… Ég get allavegana sagt þér það að ég er í svipaðri stöðu og þú núna

Versta tilfinning sem ég þekki er að missa helminginn af sjálfum sér og einhvern sem mar elskar og geta ekkert gert til að breyta þessu. Ótrúlega erfitt að sæta sig við það. Málið er samt að taka þess reynslu og nýta hana í þína eigin þágu, og jafnvel að taka tíma í að kynnast sjálfum sér um leið.

Þetta á víst að líða yfir á einhverjum tíma… vonandi…

þakk ykkur strákar! gott að einhver skilur :)

en ég býst við að ég eigi bara að sætta mig við þetta eins og er og bara sjá hvað gerist…

Eins og er augljóst að lífið heldur áfram.
Þetta ef mjög erfit og best er að vera vinir eftir smá tíma það er betra.
Það leið langur tími þangað til ég og minn fyrverandi gátum hist og átt almenilegar sammræður og einginn spenna í loftinu mig mynnir að það hafi ekki verið fyrr en ári seinna.
Reyndu að einbeita þér að öðru og minkaðu að hugsa til hennar því þú hefur ekkert með hana að gera þegar hún “elskar” þig ekki til baka.

Svona svipað hér, nema bara að það entist í svona 1 klst og 20 mínútur í mesta lagi.
Varla hægt að segja að hafi verið með henni.
hahaha

jæja kallarnir mínir, þið viljið líta á ykkur sem karlmenn.

hættið þessu andskotans væli og drekkið sorgum ykkar.

Orð, hef lent í svipuðu, las ágætis ráð frá einhverjum gúru sem svínvirkaði:

Professor Helen Fisher, of Rutgers University's Anthropology deparment has some advice for surviving a rejection or break up:
“Just about everybody has experienced unrequited love and they all want to know ‘how do I get out of this alive.” I think really the only way is to put down your drug of choice.
“For example, the alcoholic who simply puts down alcohol; the drug addict who puts down cocaine or marijuana or pills. In the same way you’ve got to extricate yourself from this madness, and the way to do it, I recommend, is to simply throw out the cards and letters, get rid of the photographs, don't talk to them on the phone, don't try to be friends. Pick up new interests. Make new friends. Do something with your spare time.
”Don't lie on the bed and replay those tapes over and over again in your head. Do anything to distract yourself, and eventually that brain physiology for that romantic elation will begin to subside."
Meikar fullkomið sense. Það að vera ástfanginn er bara einhver efna/hormóna kokteill sem heillinn mixar saman sem lætur manni líða mjög vel,maður verður hooked. Svo fer allt í steik, heilinn hættir að búa til þetta mix og okkur líður ömurlega. Þetta eru bara fráhvarfseinkenni, ást er fíkn, tími á cold turkey. Og góða við þetta allt saman er þetta getur bara orðið betra og einn daginn verður þú algjörlega laus, sem er frábær tilfinning.

Já þetta er aldrei auðvelt.. ég er í þessari sömu stöðu er ennþá að deyja yfir fyrrverandi kærastanum en hann vill ekkert með mig hafa….:/ en ég myndi reyna að komast að því hvort hún beri einhverjar tilfinnigar til þín ennþá eða ekki, en meina ef hún fann sér annan á meðan þið voruð saman er hún þá þess virði? á hún skilið að fá þig??

Metallica - Fade To Black

Þetta lag hjálpaði mér að komast yfir mína sorg, vorum samt ekki búnn að vera í 8mán saman(kinda heck of a long time :P)en það besta sem ég/við ákváðum var að vera vinir, var heavy erfitt í fyrstu, en svo lagaðist það eftir því oftar sem við sáumst, núna erum við bara eins og áður en við byrjuðum saman.

Hún líka kominn með annan sem mér finnst ekki henta henni eingan vegin. But that's just one more shitty thing I'll have to live with eh.. ://

En hvað um það, hlustaðu á fade to black, Hjálpaði mér mikið og mörgum öðrum.