Hversvegna alltaf þegar talað er um rómantík er alltaf minnst á ástina? rómantík var alldrei upphaflega um ást, bara fólk sem heldur það. rómantík er.. tökum bíómyndir sem dæmi. þú situr í bíóinu og horfir á einhverja spennumynd, þú allgerlega fellur inní hana, þér finnst hún svo raunvöruleg og svo mögnuð að þú glymir öllu í kringum þig. sama gildir um bækur eða góða hrollvekjusögu. alldrei er talað um þær sem rómantísk bókverk eða einhvað í þá áttina. en þegar léleg ástarsaga kemur út þá er hún alltíeinu rómantísk bara því hún byggist á ást. vildi bara láta ykkur vita hvað mér finnst þetta áhugamál raunvörulega eiga að vera um. alltí lagi að vera með einhverjar ástardellur á því líka bara ef þær eru rómantískar.

ef þið villjið segja ykkar álit á þessu eða einfalldlega bara rífa kjaft. skuluði bara senda álit hér að neðan.

p.s. have a nice romantic life