“single”

Bróðir minn og hans fyrrverandi voru vinir og hún var oft að hringja í hann til að kjafta. Þau eiga reyndar barn saman en samskiptin voru miklu meiri en bara út af því. Kærastan hans tók þessu alla vega mjög illa. Kannski líka af því fyrrverandi var ekki með kall. Hún hefur kannski haldið að fyrrverandi ætlaði að næla í hann aftur.

Bæði ég og minn kall eigum þónokkur sambönd að baki, og við höldum ekki reglulegu sambandi við neina fyrrverandi.
Einn af mínum fyrrverandi er stundum í sambandi, en samband okkar var nú aldrei neitt mikið, vorum “saman” í nokkrar vikur, og sáum bara að við ættum ekki saman, og höfum verið ágætis vinir síðan, þó svo hann reynir ýmislegt ef ég hef hitt hann ein, sem ég hætti að gera eftir að ég byrjaði með mínum núna.
Í byrjun sambandsins sem ég er í núna var mikil afbrýðissemi í gangi hjá okkur báðum, en allt hefur lagast síðan þá, við vitum að það er enginn ástæða til að vera með afbrýðissemi, en úff hvað þetta var erfitt fyrst! :)<br><br>–Heimasíða<a href="http://www.strawberrytatoo.com“>strawberrytatoo.com</a>–Kasmir–<a href=”http://kasmir.hugi.is/betababe“>Kasmir</a>–Blogg–<a href=”http://strawberrytatoo.blogspot.com">Blogg!</a

það hefur gengið ágætilega nema þegar kærastinn verður eikkað full þegar aðilinn kemur með á kaffi hus eða í party annars heldur hann kjafti

Það getur verið mjög erfitt!
Veit bara að það virkaði ekki í mínu tilviki.. en fer samt auðvitað eftir ýmsu, hversu lengi þið voruð saman, hvort annað eða bæði er búið að ná sér í nýjan/nýja, og hversu langt er frá því að þið hættuð saman… <br><br>Enginn er eyland… nema DAmage!

Rakst á póstinn þinn og varð að svara þér.
Þegar ég var yngri, áður en ég átti börnin mín og gifti mig þá hélt ég góðu sambandi við gamla kærasta.
Ekki alla, en þá sem voru þess virði.
Fólk hættir saman af mörgum mismunandi ástæðum en það er ekki þar með sagt að það þurfi aldrei að talast við aftur. Sumir eru svo yndislegir að þó maður vilji ekki sofa hjá þeim eða búa með þeim þá vill maður samt vera vinur þeirra.
Þetta er ekki spurning um hvernig þessu er tekið. Það að einhver sé vinur þinn (vinkona kærastans þíns), það er málið.
Hitt er aukaatriði. Okay einu sinni sváfuð þið saman-ekki lengur. Séu einhverjar pælingar um að byrja saman aftur þá gengur vináttan yfirleitt ekki upp. Nú veit ég ekki í hvora áttina þetta gengur-hvort þú átt fyrverandi sem er vinur eða hvort það er kærastinn þinn sem á vinkonu, ekki leyfa ykkur að vera afbrýðisöm. Afbrýðisemi er svo ömurleg-skemmir svo margt.
Að lokum lítil saga;
Ká var skólafélagi minn,vinur minn, kærastinn minn og svo aftur vinur minn. Við vorum bæði 18. Í mörg ár eftir að við hættum saman héldum við áfram að vera vinir. Besta vinkona mín í dag var kærastan hans eftir að við hættum saman. Henni fannst fyrst voða skrítið að við værum vinir og eyddum svona miklum tíma saman. Við urðum svo miklar vinkonur að þó þau hættu saman héldum við áfram að vera vinkonur. Þau héldu reyndar áfram að vera vinir líka. Dag einn sitjum við vinkonurnar heima hjá honum. Hann bjó í miðbænum og okkur datt í hug að kíkja í kaffi. Ég var kasólétt, komin 7-8 mánuði á leið. Þegar við sitjum saman 3 inni í stofu er dyrabjöllunni hringt og þar var komin kærastan hans. Hún var ný og þekkti okkur ekki nema af umtali. Henni leið ekkert rosalega vel, ekki bara ein fyrrverandi heldur tvær.
Þetta varð auðvitað allt í lagi og hann er í dag giftur þessari kærustu og við erum öll vinir (kannski ekki heimsóknar vinir en við spjöllum saman þegar við hittumst og fáum okkur stundum kaffi saman).
Mundu-maður velur sér vini sjálfur en lætur ekki aðra velja fyrir sig.

Kveðja