Nafnlaus
Hæ stelpur,
Ef þið eruð að leita að svarinu við rómantík þá skal ég útskýra það eftir minni bestu getu. Fyrst ætla ég að taka fram að stelpur eru misjafnar í eðlisfari sínu, sumar vilja vera alveg hræðilega töff og svalar með sig, aðrar láta minna fara um sig og mjög stór hópur af stelpum hreiðrar sig undir sæng og lætur fara vel um sig, ég sjálfur “Elska!” kvenfólk. Þær eru klókar, sniðugar og eru alls
ekkert svo vitlausar í hvert einasta skipti sem ég kynnist pjásu :)
líður mér vel, þetta kann að hljóma furðulega og asnalega en ykkur að segja þá sé ég þær ekki fyrir mér sem “Litlar bleikar kisur sem mig langar að smakka á!” Ég skal játa eitt fyrir ykkur stelpur, ég
er alls ekki múnkur í skotapilsi með tígó í hárinu, ég er sá sem ég er og það er ekkert flóknara en það, en hver er ég er stóra ? Hafið þið tekið eftir því að núna þá eru þið að lesa pistil eftir strák sem er að eyða tíma sínum á Sunnudegi og ég á það til að Geeiispa! þið verðið bara að afsaka það en hvað kemur þetta * Smá pása * [ Ég fékk mér smá að borða í pásunni minni og smá að drekka með! og ég hugsaðu hvað ég gæti sagt í pistlinum til ykkar og mér datt eitt í hug lífið er veisla og við eigum að njóta hennar meðan hún varir yfir ] en aftur að pistlinum. …. málinu við! Rómantík hana þarf að skilja og báðir aðilar þurfa að skilja rómantíkina, hún er ekki bara kerti, rós, heitt bað, nudd, blóm og það sem fólk verður að skilja að “það að vera rómantískur” frá mínu sjónarhorni er alls
ekki að vera væminn heldur er það eitt af þeim fjölmörgum sporum sem við þurfum að taka í lífinu í átt að þroska. Ég get sagt ykkur leyndarmál í raun mjög persónulegt. Ég hef verið ástfanginn og mér hefur verið neitað. Ég er ekki fullkominn. Ég reyndi að vera fullkominn, reyndi að fá alla til þess að elska mig og sýna mér smá
hlýhug en ég komst að þeirri niðurstöðu að maður á alltaf að vera maður sjálfur, það þurfa allir að berjast fyrir lífinu, núna í dag reyni ég ekki að vera fullkominn ég crúsa um bæinn hlusta á Nirvana
o.f.l. núna er ég að reyna að taka hverjum degi fagnandi vegna þess
maður verður að gera það, fyrr en varir verðum við flutt á brott héðan til þess að þjóna öðrum tilgangi. Þegar ég missti eina systur
mína þá var ég ekki kominn til lífs en það frábæra og yndislegasta við þetta líf er “Skilaboðakerfi Lífsins” við getum fengið að vita
það síðar að stúlkan sem átti að fæðast fæddist ekki :( Sorgin var mikil á þeim tíma en í dag á hún heima meira í minningunni, hjarta
mitt er ekki slegið úr gulli, hjartað mitt er heldur ekki slegið úr
silfri, hjartað mitt er ekki slegið úr bronsi heldur. Heldur er það
fullt af krossgötum eins og gata full af ryki sem hefur ekki verið dustað að lengi en þegar það er dustað að því kemur margt í ljós. Ég er mjög þakklátur fyrir það að fá að vera meðal ykkar, þið eruð öll æðisleg á ykkar hátt en þeir sem eiga um sárt að binda og gera mistök í lífinu þeir þurfa tíma til að þroskast og þess vegna erum
við með fangelsi, rimla og annað til þess að halda þeim frá börnum
okkar og þeim sem okkur finnst vænst um. Fólk sem hefur aldrei lent
í neinu eða verið geðveikt veit ekki hvernig sú hugsun er í þeirra líkama, ætli það sé lítil saklaus stelpa með rauða húfi í fallegu doppóttu pilsi sem talar fallega til hans sem langar mjög mikið til
þess að komast út og sjá alla þá gleði og allt það fallega sem er í
í kringum okkur, það sem við erum svo upptekinn við að sjá ekki. Ég
sjálfur er mjög mikið á móti fólki sem særir annað fólk. Ég sjálfur
geri það ekki og þess vegna er ég á móti því að aðrir fari illa með
fólk og satt að segja þá sárnar mér mjög þegar ég heyri fréttir um menn sem ráðast á börnin okkar og fá síðan 12 mánaða fangelsi fyrir
og mér er sama hvort að maðurinn sé geðveikur eyður ei. Ef barnið mitt yrði misnotað í lífinu þá myndi ég leggja SLEGGJUNA mína niður
og hamarinn á borðið og sýna honum í heimana tvo! En það sára við þetta er að ég hef aldrei getað gert neinum mein. Ég hef aldrei slegið manneskju án þess að fá samviskubit. Ég hef reynt að vera töff og svalur í gegnum lífið en það á ekki við mig þannig ég læt aðra um það hlutverk í lífinu. En ef barn mitt væri misnotað þá myndi ég fyllast krafti sem ég hef aldrei upplifað né séð áður, ný gata myndi tilheyra lífinu mínu full af ljótum hugmyndum og illsku!
hinir fallegu grænu garðar og fallegu bláu skýin væru horfin á brott og ég væri alltaf sí og æ að spyrja mig hvers vegna kom þetta
fyrir mig! hvers vegna! augun mín myndu fyllast af þungum og þykkum
tárum sem erfitt væri að sjá í gegnum hvað væri satt og hvað væri í raun ósatt, hið ókláraða málverk lífsins stendur kjurt á hvítum striga um stund líður mér eins og manni sem misst hefur ást sína í
lífinu, hrollur fer um mig, hugsanir mínar frjósa og allt í einu þá
rennur það upp fyrir mér að hið ókláraða málverk lífsins sé sú leið
sem ég þarf að yfirstíga til þess að fá að halda áfram að njóta og lifa lífinu sem mér var gefið ég ákveð að kveikja á kerti rétt til þess að róa mig niður og í því augnabliki rennur upp fyrir mér hversu mikils virði ástin getur verið og hversu mikið samspil rómantíkin og ástin geta spilað saman. Þegar ég horfi á sjóin og hið fallega landslag sem Ísland býr yfir rennur það upp fyrir mér að ég er ekki lengur einn heldur hefur slegist í lið með mér fólk, fólk sem mig grunaði ekki að væri til, fólk sem á sín vandamál og vantar aðstoð líka. Þá loks áttaði ég mig á því að ég væri ekki einn, ég væri ekki einn í tilveru minni, það væri til fólk sem elskar mig, elskar mig fyrir það sem ég er og þá kom það fljótt í hugann að það er fleira fólk til sem veit ekki að því að það er í raun elskað heitt af ástvinum sínum og ættingjum, því miður og þá oftast þarf til “hræðilegt slys, lenta í öndunarvel, standa fyrir framan dauðann rétt til þess að sjá að þig langi ekki að fara, því
líf þitt er mikils virði, þú sérð eitthvað, þú e.t.v. trúir ekki á
það núna en átt eftir að sjá það, ekki kannski strax en hver veit?
maður veit aldrei. Það tengist mjög mikið rómantík að sjá lífið í réttu ljósi, skilja að ást er mikils virði og rómantík einnig. Hún
verður að vera til staðar, rómantík er hægt að mynda með samspili á
milli hjarta þíns og hjarta annara manneskju, manneskju sem vill þig, fyrir það sem þú ert, þú átt ekki að þurfa að breyta viðhorfi þínu eða breyta þér fyrir aðra manneskju, þú átt þinn rétt á að vera sá / sú sem þú ert! það sem skiptir máli í lífinu er að átta sig á því að við komum í heiminn eins og við erum og þannig er það!
Það er vonlaus keppni að reyna vera þykjast vera einhver annar því
þegar þú ert sú sem þú ert ertu alltaf í fyrsta sæti! og í fyrsta sæti þar líður okkur öllum vel. Til þess að krydda lífið og tilveruna er mjög gott að kveikja á kertum, hafa það rólegt, hlusta
á góð lög en það sem skiptir mestu máli í samspili milli kynjanna er sú staðreynd að sætta sig við hvort annað eins og þið eruð, jú auðvitað kemur það til að fólk fer að rífast ef rifrildi væru ekki
til staðar þá væri lífið ekkert skemmtilegt, öll þurfum við að fá
okkar útrás, sumir krassa á blöð, aðrir fara í ræktina, aðrir boxa!
aðrir ÖSKRA, sumir semja ljóð, þetta eru tilfinningar, vissirðu að
í hvert sinn sem þú gerir mistök ertu að læra og þegar þú hefur lært af mistökum þínum er minni áhætta á að þú gerir það aftur. Ég
er hér, skrifa þennan pistil og um leið og ég skrifa pistil þennan
þá reyni ég að hugsa hvernig þér líði, hvernig líf þitt sé, hvernig
þig langar að hafa líf þitt, hvort þú sért hamingjusöm, til þess að
framkalla rómantík þarf ást, virðingu, traust, væntumþykju og númer
eitt, tvö og þrjú er að vera heiðarleg við hvort annað! Það er ekki
rétt að segjast ”ELSKA MANNESKJU“ eða segja ”ÉG ELSKA ÞIG!“ nema þú
gerir það í raun og veru. Ef þig langar að vera góður við kærustuna
eða konuna er um að gera að bjóða henni í leikhús eða bíó, nudda á
henni tærnar, kíkja í bað með henni, gefa sér meiri tíma með henni!
Mundu: Skipuleggðu líf þitt í réttri röð, Konan er ávalt númer 1! og þú segir kannski: En ég er karlmaður vinnan er nr1, áfengi nr2 og konan er e.t.v. númer 3! Það má vel vera að þú hugsir svona en heldurðu virkilega að ég sé að segja að konan á að vera númer eitt
vegna þess ég horfði svo mikið á húsið á sléttunni eða horfi mikið
á ”GAY TV“ alls ekki. Tengist því ekki neitt. Skal tekið fram að ég
hef ekkert á móti samkynhneigðu fólki það er rétt eins og við! Eina
sem ég er að reyna að fá botn í er lífið sjálft. Hjá mér er konan alltaf nr1, börnin nr2, vinnan hún má koma einhverstaðar þess vegna
númer 10! … konur eru veikar fyrir rómantík, þær eru veikar fyrir
flottum bílum! þær eru veikar fyrir peningum! En ég ætla að gefa öllum smá heilræði. Tökum sem dæmi [ Ég er enn að skrifa og ég ætla rétt að vona að þessar elskur hjá Huga.is samþykki greinina mína því ég er búinn að eyða 1 klukkustund í að skrifa hana ef ekki
meiri tíma ] en hér er smá heilræði: Konur um þrítugt hafa verið að
djamma allt sitt líf, þá er ég ekki að tala um allar heldur svona smá slatta af þeim, finnst voða gaman að drekka, djúsa lifa lífinu
og stríða karlmönnum! *GO GO GO GO STELPUR!* en síðan þegar þær eru
orðnar eldri þá langar þeim allt í einu að fara huga að því að eignast fjölskyldu * tek fram að margar hverjar byrja fyrir neðan 30 ára aldurinn * þetta er misjanft! en það sem spilar alltaf inn í
að vera ”ÁSTFANGINN“ að finna réttu ”ÁSTINA“ í lífinu er að reyna skilja hvort annað, bera virðingu fyrir hvort öðru, sýna hvort öðru traust og til þess að gera sambönd skemmtilegri þarf að krydda
þau af og til og ATHUGIÐ: nauðsynlegt er að hafa rómantíkina í lagi
t.d. bjóða konunni ( kærustunni ) í sumarbústaðinn og hafa ísin og
jarðarberinn og ímyndunaraflið í lagi! og Súkkulaðið væri gott að hafa í för með! *Þó ég borða ekki nammi!* en það þýðir samt ekki að
ég get ekki verið *Warrrf Sexý!* jæja þarna skaut ég eflaust flestum SKOT Í BRINGU! … biðst afsökunar á þessu vildi bara aðeins brjóta þetta smá upp! en allavega mergur málsins er að ást
og rómantík passa saman og staðreyndin er sú að konur þær vilja menn sem hafa sterkt og fyrst og fremst fallegt hjarta. Ég hef alveg verið TÖFF, hef alveg reynt margt til þess að vera fullkominn
en ég hef alltaf komist að einni niðurstöðu. Það er best að vera heiðarlegur, kurteis, almennilegur ( við fólk sem er almennilegt við mann til baka ) og sýna þeim sem manni þykir vænt um TRAUST, VIRÐINGU og fyrst og fremst væntumþykju. Það má vel vera að ég sé
skrítinn, getur vel verið að greinin verði ekki samþykkt og þá fáið
þið því miður ekki að sjá hana en ef þið eruð að lesa þetta núna þá
var greinin samþykkt og allt elskunum á huga.is að þakka! Ég skrifa
sjaldan hérna en ef viðbrögðin verða góð eða skemmtileg þá er aldrei að vita að maður brjóti upp heilann og reyni að gefa ykkur góð ráð þarna úti. En munið eitt, verið góð við hvort annað. Ef í endann langar mér að deila því með ykkur að ég er karlmaður og þeim getur líka orðið kalt á tánum rétt eins og mér núna, samt er ég í ullarsokkum. Bláum og hvítum ullarsokkum.
” Rómantík er að vakna hliðin á hvort öðru á morgnanna og horfa á nefið á hvort öðru. “
” Rómantík er að strjúka rasskinnunum saman og brosa um leið! “
=
Ég vil að lokum þakka ykkur fyrir að lesa grein mína. Ég vona svo
innilega að þú hafðir not fyrir hana. Ég sá þessa grein fyrir mér
þannig að hún væri ”Nafnlaus!“ og það væri ykkar ef þið prentið hana út að skrifa nafnið sem ykkur fannst passa við hana.
Ég var alls ekki að herma eftir Sigur-Ros með því að láta greinina
mína heita ”Nafnlaus" og leyfa ykkur að skýra hana síðan, ég gerði
þetta vegna þess að mér finnst TILFINNINGAR magnaðist hlutir innan
heima okkar og mér finnst mjög erfitt að finna rétta nafnið fyrir alla mannflóruna sem til er og myndi henta öllum þannig ykkur gefst
kostur á að skýra greinina með nafni sem ykkur finnst passa best.
Góða ferð í lífinu og munið að keyra varlega!!
Hef nú þegar misst tvo vini mína í bílslysi :(
=
Kveðja,
Gaur
21 árs!