Hæ þið sem eruð að lesa þessa ömurlegu grein það er ein spurning á vörunum mínum: akurru er lífið erfitt??? Núna í augnablikinu er allt erfitt og ég ætla´ð segja ykkur akkurru?????? A.M.K söguna mína!!! Hérna byrjar það:

í öllu þessu sumri var ég hrifin af EINUM strák vá big deal en svo núna eimitt á miðvikudaginn í síðustu viku breyttist það. Við byrjuðum í leiklistardóti og það á að vera einhver kvöldvaka og eikkað kjaftæði. Ég var valin (vegna minnara heimsku ráðgjöf) til þess að vera Júlía. Þessi mótleikari minn köllum hann Rómeó ér 1 ári eldri en ég hann er líka stærri en ég en !!!!! Ja a.m.k eftir svolitla LANGA umhugsun og hugsunum (og ég var aldrei búin að pæla í því) hvað hann væri sætur. Hann er virkilega sætur. Og nú er ég að deyja úr ást af honum og hinum stráknum (sem er jafngamall og ég). Ég veit ekkert hvað ég á að gera vegna þess að þeir horfa báðir á mig (jafn mikið) í skólanum, í leiklistardæminu og bara allstaðar) ég er ekkert að segja að mér líki ekkert við það NEI NEI.
En ég virkilega þarf að komast úr hringeggjunni með ykkar hjálp. PLZZZZZZZZZZZZZ gefið mér ráð. ÉG þarf ykkar aðstoð.

Kveðja: cubone (með öðru nafni ástarvandamál í hringeggju)