Eg reyndi að fa hana til að tala við salfræðing, og sagði henni fra folki sem hefur
lent i einelti og er lifsglatt i dag. T.d Pall óskar og flr. En hun vill gera þetta sjalf.
eða eins og segir i brefinu her:
Ég veit ekki hvort þú sért alveg að skilja afstöðu
mína gagnvart þessu. Það er erfitt að útskýra en ég
reyni með bestu getu að segja þér frá því hvernig mér
líður án þess að fara of djúpt og án þess að særa þig
óvart. Bara svo þú vitir það býr í mér mikil reiði, ég
gýs upp útaf minnstu málum og fer í klessu út af
smáatriðum. Ekkert sem ég geri er nógu gott að mínu
mati og til þess að halda mér í jafnvægi þarf ég að
hafa ákveðna rútínu - ef eitthvað bregður útaf eða
eitthvað óvænt kemur uppá fer ég í kerfi og veit ekki
hvað ég á að gera. Ég er ekki tilbúin í samband og
veit ekki hvenær ég verð það, (auk þess sem ég hef
ákveðinn smekk, eða ákveðna mynd af þeirri týpu sem ég
sækist eftir og er óvíst að einhver uppfylli
skilyrðin) en þegar ég ákveð að fara í samband verður
það á mínum forsendum, ekki vegna þrýstings um að vera
“eins”. Auk þess verð ég að segja að raunverulega
hefurðu verið að ýta mér frá með þessum endalausum
símhringingum og sms-um, of mikil athygli virkar
fráhrindandi á mig og hefur alltaf gert. T.d. hefur
mín bælda reiði kraumað á yfirborðinu þegar þú hefur
hringt og ég vildi ekki svara því ég vissi að ég myndi
hakka þig í mig og sjá eftir því þegar það væri of
seint. (Þetta hefur komið fyrir!) Ég bara vil ekki
þessa athygli og mér finnst óþægilegt þegar þú hælir
mér í hvívetna því mér finnst það rangt, sú
“yndislega” persóna sem þú lýsir er ekki ég, þú hefur
bara ekki rekist á mína myrku hlið.
Ég vona að þú skiljir að ég get þetta ekki, þú hefur
kannski styrk í það og vilt endilega halda mér uppi og
halda yfir mér verndarvæng, en það gengur ekki, ég
gæti ekki lifað við það. Þú hefur mikið að gefa og ert
góður strákur en mér finnst við ekki passa, ekki bíða
eftir mér, það eru stelpur þarna úti sem geta gert ÞIG
hamingjusamann, þú átt það skilið, en ég myndi bara
draga þig niður í hyldýpi þunglyndis og við myndum
rífast á hverjum degi. Gerðu þetta fyrir mig, hugsaðu
um sjálfan þig, ég er að vinna að mínum málum og vil
ekki hjálp - ég vil gera þetta sjálf
Sad but true ;/
kveðja
Andres