“Einnig að menntaskólakrakkar sem hafa verið saman í slatta tíma þeir eru byrjaðir að trúlofa sig, er það ekki bara svolítið fullsnemmt þar sem maður er á þeim aldri sem maður nýtur lífsins enn í fullu fjöri og skemmtir sér?”

Bíddu síðan hvenær getur maður ekki skemmt sér þegar maður er trúlofaður? Er það bannað eða? Þó maður sé trúlofaður þá þarf maður ekki að vera klesstur við unnustu/ann alltaf..

Ég er ekki að segja að ég mundi vilja vera með miklu eldri strák en í rauninni er aldur afsætt hugtak. Ef þú verður ástfangin þá verðuru það bara!

Mér finnst persónulega mjög ósanngjarnt þegar fólk er að dæma aldurs-mismun í samböndum annarra, það hefur engan rétt til þess!!
T.d. er systir mín(26 ára) gift tæplega fimmtugum manni!! ég veit það er svolítið öfga en þau eru ástfangin og eiga barn og svoleiðis er það bara, það hefur enginn rétt til að dæma það….

En þetta er bara mín skoðun, þ.e. fólk á ekki alltaf að vera í hvískra útí horni “oj hvað hún er ung og hann er gamall djöfulsins barnaperri ég meina hann verður dauður þegar hún er ennþá á djamminu!” (sem er kannski satt) :)

Svo ég segi bara
VERIÐIÐ ÁSTFANGIN Í FRIÐI !!

Ég er bara alveg sammála þér cutypie. Mér finnst alveg ótrúlegt hvernig fólk getur verið tilbúið til að binda sig svona rosalega snemma…ég gæti það engan veginn.
Mér finnst líka eins og þetta sé orðið eitthvað tískufyrirbæri. Fyrir mér er trúlofun að lofa að giftast einhverjum, og þessvegna mundi ég ekki trúlofa mig fyrren ég væri tilbúin til að gifta mig og ákveðin að þetta væri maðurinn sem ég vildi vera með til æviloka. Krakkar í 8 bekk eru líka mörgum árum frá því að mega gifta sig.

lang amma þín gifti sig örugglega þegar hún var 16 ára . svo er þetta þá ekki bara aftur hvarf til fortíðar svo er þetta örugglega meira leikur en í alvöru hjá þeim í 8 bekk

Já, trúlofun,
ég er oft búin ad æsa mig yfir thessu. Mér finnst stundum eins og fólk (adallega yngra en sirka 25) viti ekki yfir høfud hvada merking felst í thessu. Thad røltir til gullsmidsins, kaupir par af gullhringjum og setja thá svo upp vid hátídlegt tækifæri, ok, en gerir sér ekki grein fyrir ad thad er ad plana semsagt ad gifta sig. Ég er ekkert ad setja út á thad ad fólk sé í føstu sambandi jafnvel i menntaskóla, en ad thurfa endilega ad skella á sig hringjum?? Til hvers?? Oftast nær ekki til ad lofa hvort ødru ad giftast heldur til ad syna sig fyrir ødrum, thetta er ykt en madur tharf nú alltaf ad ykja pínu. Ég hef alla vegana oft hitt fólk, yngra en 20 ára gjørsamlega bora i nefid med baugfingri til ad syna hringinn. Svo óska ég audvitad kurteisislega manneskjunni til hamingju og spyr hvenær ég eigi ad mæta i brúdkaup. hmmm oftast ekkert svar, og ekkert brúdkaup á næstunni. Og núna eru margir sem eru búnir ad margtrúlofa sig vegna thess ad øll sambønd sem their hafa verdi í lengra en ár hafa trúlofast. Gaman ad eiga 2 trúlofunarhringi inn i skáp, hver nennir ad syna áhuga og gledi thegar hann/hún trúlofast i 3ja skiptid. Og their sem eru trúlofadir í “alvøru” semsagt tilbúinir ad bindast og giftast og bera sína hringa, thad hlytur ad vera leidinlegt fyrir thá hvad thetta er búid ad missa merkingu, hitta frænku sína í 10.bekk sem er líka einmitt nytrúlofud…
Ég vil gjarnan eiga svona trúlofunartímabil ádur en ég gifti mig, mér finnst bara eins og thetta sé búid ad missa merkingu sína á Ìslandi. Trúlofun er sérstakt og gaman væri ad reyna halda í thessa hefd, en thvi midur er eitthvad med Ísland og ædi.


Já thetta med aldurinn, thá finnst mér svosem ekkert athugavert thegar fólk er ordid fullthroskad, thó madur fái stundum hroll thegar madur sér 5o ára karla med 18 ára stelpum. Thetta kemur mér ekkert vid svo framarlega ad thetta sé ordid sjálfráda. Thetta hefur alltaf verid svona, stelpur vilja oft eldri og karlar hafa eitthvad “thing” fyrir yngri kvenmønnum.


Med kvedju
Reva

Já ég er búin að taka eftir þessu að grunnskólakrakkar eru farnir að trúlofa sig.Mér finnst að fólk finnist bara sjálfsagt að trúlofa sig þó þau séu ekki búin að vera saman í kannski mánuð ég veit bara ekki hvar þetta á eftir að enda.Vinkona mín var að trúlofa sig um daginn hún er búin að vera með þessum strák í 1 og hálfan mánuð,ég spurði hana hvaða æsingur og ég fékk þettta svar "ég spyr þig nú bara ætlar þú aldrei að trúlofast þínum ég meina þið eruð búin að vera saman meira en 1 ár.) Ég vil ekki trúlofa mig fyrr en ég er búin að kynnast kærasta mínum betur og vera búin að vera saman nógu lengi tilað sjá hvort við pössum saman og solliðis. Og þetta með 30 ára stráka og 18 ára stelpur ég meina halló eru þeir svona óþroskaðir að þeir vilji eða geti bara verið með svona miklu yngri stelpum???? Ég veit um 3 stelpur sem eru með mönnum yfir þrítugt, ein er 17 með manni sem er 31 og önnur sem er 21 árs með manni sem er 35 ára og þriðja sem er 18 og hann 30.Kannski er ég svona gamaldags en er ekkert strik sem má ekki fara yfir?Ég er sjálf 23 ára og mér finnst að þegar ég var 18 ára þá var ég alger gelgja og bara barn,ég er rétt svo að skríða inní fullorðins árin mér finnst ég vera ennþá hálfgerður unglingur :)

Takk fyrir ykkar athugasemdir =)

Ég veit að þegar fólk er búið að ná vissum aldri segjum yfir 20 þá ætti aldurinn ekki að skipta máli (heldur ástin í sambandinu og tilfinningar hvors annars) og ég veit að það eru mörg tilfelli í hjónaböndum í dag þar sem annar hvor aðilinn getur verið 5-15 árum eldri. Málið er bara það að þegar stelpur á menntaskólaaldri eru að binda sig við karlmenn á þrítugsaldrinum t.d. þá geta þær verið að gefa svo margt upp á bátinn. Sem dæmi má nefna að þeir eru orðnir of gamlir til þess að nenna virkilega að fara á menntaskólaböll og stundum þegar maður er ástfanginn og óákveðinn þá á maður hættu á að segja við vinkonur sínar eins og:
-Ég nenni ekki á Busaballið. Ég og kærastinn minn ætlum að hafa það kósí bara í kvöld.

Þetta er meira að segja félagslega sannað og oft finna vinkonur stelpnanna sem eru á föstu að þær séu skyldnar út undan, þ.e.a.s. að þær gefa vinkonum sínum ekki nægan tíma eins og þær gerðu, út af kærastanum.

Ég er sem sagt ekkert á móti því hvort að þær byrji með eldri gaur o.þ.h. Bara allt hefur sína kosti og galla.

Varðandi trúlofun þá er ekkert sérstaklega skemmtilegt að ákveða að trúlofa sig 17-18 ára og hvenær á þá giftingin að vera?! Ég myndi bara aldrei nenna að vera trúlofuð til þrítugs og enda bara svo í sambúð. Það er allt of mikið af fólki sem endar bara svo í sambúð…með trúlofunarhringinn á sér. Allt í lagi að vera trúlofaður segjum svo í 2 ár til þess að undirbúa brúðkaupið, annað ekki.

Og hvað er með það að strákar vilja samt sem áður alltaf eltast við stelpur sem eru 5-10 árum yngri en þeir sjálfir?! Það er sagt að stelpur séu yfirleitt þroskaðar andlega meir en strákar en fyrr má nú vera. Þær eru ekki orðnar það þroskaðar að þær haldi að þær séu með þroska 30 konu. Strákur sem er 30 ára og er með stelpu sem er á menntaskólaaldri, hann ætti að fara leita sér að lífsförunaut og trúlofast, giftast og eignast börn. Það ætti að vera hans hugsun og það getur hann sannarlega ekki krafist af 16-19 ára stelpu sem er enn að hugsa um skólann, og “lifa lífinu” thing og það sem mér finnst alltaf jafn fyndið…hvernig þær komast inn á skemmtistaðina með falsað skilríki eða skilríki systur sinnar.

Takk, takk
Cutypie

Ég hef alltaf haft það fast í hausnum á mér að trúlofun merkir gifting innan 5 ára. Einskonar undirbúningur fyrir alla (fjölskyldu ættmenn o.fl.) En ég hef heyrt sögur þar sem strákurinn segir “Viltu trúlofast mér” EKKI giftast, það finnst mér virkilega hallarislegt, því merking við trúlofun er í raun við ættlum að gifta okkur bráðlega ( eða það hef ég alltaf haldið ) en voðalega er fólk ungt örugglega einhver tískubylgja, eins og að vera óléttur hafið þið tekið eftir því að allir eru óléttir ég persónulega ÞEKKI, ekki kannast við, 8 stelpur nýbúnar að eiga eða að fara að eiga. Ég er alltaf upp á fæðingardeild!!!
En ég segi bara eitt, allar þessar hefðir eru farnar og einnig merkingar þeirra. En síðan er eitt. Ég hef heyrt talað um það að gifting getur ekki þróast í 20 aldar samfélaginu. Fólk getur ekki haldið sig saman. Ég er alls ekki að segja að ég stið þetta en framhjáhöld eru búin að aukast til muna og skilnaðir líka. Samfélagið í dag (held ég) skilur ekki merkingu Giftingar og Trúlofunnar, mér finnst þetta skítt, ég veit að ég ættla að giftast kallinum mínum en ekki fyrr en við erum bæði 100% um að við viljum vera saman alla ævi. Við ættlum að taka okkur tíma þó að það sé verið að pressa á trúlofun, giftingu og BÖRN halló ég er einungis 20 og búin að vera með kallinum í 4 ár, og við erum ekkert á leiðinni að skuldbunda okkur meira. Ég er virkilega fúl út í þessar trúlofanir sem hafa engar merkingar og í grunnskóla hvað er að samfélaginu í dag??????

Þið hljótið að skilja það að trúlofun er fólki persónulegur hlutur. Það hefur enginn ákvörðunarrétt yfir fullorðnu fólki nema það sjálft. Þ.e.a.s. “Ég gæti aldrei trúlofað mig strax…” er marklaus setning þar sem að hún fjallar eingöngu um hug þess sem tjáir sig.

Einnig grunar mig að börn sem eru 14-18 ára séu, að hluta til, svo ábyrgðarlaus og barnaleg sem raun ber vitni vegna þess að þeim er leyft, og það er félagslega ásættanlegt, að haga sér án ábyrgðar. Fyrir 30 árum síðan var alls ekki óalgengt að fólk væri trúlofað um 16 ára og gift tveimur árum seinna. Margir hverjir eru ennþá giftir í dag.

Þannig að últímeitlí hlýtur þetta að fjalla um þroska og ábyrgðartilfinningu einstaklinganna sem um ræðir. Ég ætla að taka mig sem dæmi vegna þess að ég þekki mig svo helvíti vel:

Ég er ´81 módel, trúlofaður og í framhaldsskóla (eða það á að heita svo). Ég og “unnusta” mín erum búin að vera saman í rúmlega ár og höfum gengið í gegnum súrt og sætt eins og gengur, eins og gengur…

Trúlofun er í okkar augum ekki það sama og ameríska hugtakið “ingagement” sem þýðir á íslensku eitthvað álíka og “undirbúningur”. Fyrir okkur þýðir það “trú-lofun”. Þið skiljið muninn?

Það er ekki þó með sagt að við höfum ákveðið að “trúlofast, ekki giftast”. Við gerum okkur grein fyrir því að réttast er að standa styrkum fótum stöðugur og klifjaður peningum. Einfaldlega til að geta haft sem mest gaman af athöfninni gifting. Það breytist lítið við það að við giftum okkur. Við búum saman og erum með sameiginlegan fjárhag og svo framvegis.

Þetta er spurning um ást og virðingu sjáið þið…

En hvort ég tel að einhver gengisfelling hafi orðið á því að trúlofa sig? Ekki almennt í samfélaginu, en kannski er til fólk sem hefur annan skilning á þessu en ég og það er þá ekkert við því að gera.

Fokk jú bless :)

Einhvernveginn er það nú svo með mig þrítuga að ég á ekki samleið andlega og tilfinningalega með 18 ára krökkum. Ég verð því að gera spurningarmerki við karlmenn sem eru í sambandi við svona ungar stelpur. Eru þeir svona óþroskaðir eða hvað?