VÁ nú Virkilega held ég að ég sé bara algjör fávitans fáviti! Hverkonar illa manneskja er ég? Málið er akkúrat þetta: Fyrir nokrrum mánuðum síðan kynntist ég stelpu sem var ekkert Smá! frábær! Við vorum svoldið að dúlla okkur en svo sá ég hana vera að kyssa aðra stelpu (sem var á föstu) og ég, eins auðsæranleg og ég er, flúði af hólmi og bældi allar pælingar niður í tær, en þær voru alltaf þarna í stórutánni einhverstaðar.
Hún kom og baðst afsökunar og ég þáði hana (afsökunina). Við dúlluðum okkur en ég sagði henni að ég vildi ekkert samband. Hún sagðist vera lagin með það en eftir því sem hún fjarlægðist mig í svona dóti varð ég hrifnari af henni. Svo gerist það. Hún bara deyr! Fer fyrir fullt upp til himna og kemur ALDREI aftur og ég eipa, fæ taugaáfall og blarg! Inni í mér og tregi og sorg og reiði og biturleiki og aftirsjá og allur pakkinn og er eiginlega ennþá allt þetta nema að ég aktúallí hitti gamlan vin sem faðmaði mig og sagði mér að vera sterk og sagði mér frá hversu ofboðslega heitt hann hafði elskað mig allan gaggó og hvað ég væri yndisleg og bauð mér á deit. Ég þáði…
Nú erum við saman og það er gaman og mér þykir vænt um hann og vænt um það hvað hann er yndislega góður við mig og ég hef svo gaman að því að nostra við hann og allt lítur svo frábærlega út nema það að ég veit að hann er að fara til Danmerkur eftir smá tíma í langan tíma og þá verður allt búið býst ég við þangað til við hittumst næsta sumar. Ég er aktúallí sátt! Mig grunar svo að innst í kjallaranum undir dýflisunni í hjartanum á mér að þetta er bara stundar gaman fyrir mig, einskonar pampering! Veit ekki hvort ég vilji sofa hjá honum eða ekki … en er þetta ekki fáranlega krúl af mér eða er þetta eingöngu mannlegt? Ég veit að maður á að vera hreinskilinn og allt það en ég vil það ekki! Ekki núna! Ég vil bara njóta og hafa gaman af og syrgja á meðan hann krukkar í hárinu á mér á meðan ég sofna ofan í hálsakotið á honum! Ekki samt misskilja mig, ég einfaldlega Veit Ekki hvort ég sé virkilega hrifin af honum fyrir hann og hvernig hann lætur mér líða — eða bara hvað hann sé góður við mig! Ég er bara svo drulluhrædd um að ef ég dumpa honum, þá eigi ég eftir að sjá eftir því… Ég vil ekki að hann fari frá mér eins og gerði, en samt er ókei að hann fari til Danmerkur! Ég þarf að láta skoða í hausinn á mér held ég…