vá! æðisleg grein ;) til hamingju með hana! ég er alveg fullkomlega sammála þér.. kossar og líkamleg snerting er alveg ómetanlegt og bara yndislegt yfir höfuð. og þétt og innilegt faðmlag… VÁ! það getur bara verið eins og himnasending. kannski erum við bara hrædd en ég get því miður ekki sagt þér útaf kverju eða við kvað.. það ættu allir að nota snertingu og kossa helmingi meira en þeir gera! ;)

Góð grein :) Ég held þú hafir alveg rétt fyrir þér. Snerting er mjög nauðsynleg og yndislegur hlutur. Ég finn alveg fyrir því, verandi einhleyp og ekki að leita, að stundum getur faðmlag eða lítill koss verið alveg dásamlegur hlutur. Hitt er annað mál að ég þoli það ekki þegar fólk sem maður þekkir lítið er alltaf að snerta mann, eins og t.d. að leggja höndina á öxlina á manni þegar verið er að spjalla saman og svoleiðis. Þá verð ég voðalega pirruð. Það er til fullt af fólki sem er alltaf snertandi mann, bara upp úr þurru, mér finnst það ekki sniðugt. En ég þarf líka óvenjulega mikið persónulegt “rými”, þannig að það er kanski ekki að marka mig. En þetta er svona svipað og þegar fólk notar nafnið mitt of mikið í samtali eða bréfum, það fer líka í taugarnar á mér.

Mikið er ég sammála þér, snerting er unaðsleg! Viltu giftast mér??

Snerting getur gefið rosalega mikið og margt en hún getur líka verið slæm eins og Lynx bendir á. Persónulega er ég svona snertinga-gæji, og mér finnst snerting gefa mjög mikið. Það þarf bara aðeins að spá í hvar hendin lendir. Axlirnar eru góður “vinastaður” og jafnvel efri hlutinn af bakinu en hálsinn (axlir að hálsi) og neðri hluti af baki eru meira persónulegir. Svo skiptir líka máli hversu laus eða þung snertingin er og hversu lengi hún varir. Tímasetning og snerting þegar hún á við getur táknað góðan vinskap eða mikla væntumþykju en maður þarf þá að þekkja manneskjuna. Of mikil snerting getur látið mann fá hálfpartinn óbeit á manneskjunni og of lítil snerting getur þurrkað mann upp að innan. Kossar eru í svipaðri deild nema hvað að maður kyssir bara þá sem maður þekkir. Passið ykkur bara á upphandleggjum á kvennfólki, því ég held að það sé ekki vinsæll staður fyrir karlmann til þess að koma við. (Er þetta rétt hjá mér eða bara út í loftið?)

þetta er frábær grein… snerrting skiptir rosulega máli því hún talar sitt tungumál…. tungumál sem ekkjert hljóð kemur af…. en það vita allir hvað snerrtingin merrki

Ég segi bara eins og aðrir sem hafa svarað þessari grein, gríðarlega góð og merkilegt umhuxun! Hef pælt í þessu og get bara ekki verið meira sammála þér en tek einnig undir það sem Lynx sagði, allt er bezt í hófi… :o)

Já snertingar eru alveg yndislegar þar er ég alveg sammála og líka að það er svakalega pirrandi þegar bara einhvað fólk er alltaf snertandi mann.Það gerir mann bara pirraðan

Ég er mjög sammmála því sem hér hefur verið skrifað, og persónulega finnst mér snertingar vera mjög mikilvægar. Hinsvegar hef ég velt því fyrir mér, hversvegna við erum svona hrædd við að snerta. Ég var það einusinni sjálf en hef tekið mig rosalega í gegn í þeim efnum. Ég held að í mínu tilfelli að minnsta kosti hafi þessi ótti við snertingu komið vegna þess að ég ólst ekki upp við það að verið var að faðmast og knúsast mikið. Það var alltaf eitthvað ósýnilegt bil á milli fjölskyldumeðlimana sem ég tel að hafi haft þessi áhrif. Ég hinsvegar sá það, þegar ég varð eldri hversu mikilvæg snertingin er. Í dag reyni ég að vera opin fyrir snertingum og reyni að gefa og þyggja. Ég hef einnig velt fyrir mér því þegar “einhverjir” eru að snerta mann í tíma og ótíma, það getur verið óþægilegt, en ég reyni alltaf að hugsa það þannig að kanski hefur þessi persóna bara mikla þörf fyrir snertingu og þetta er bara eðlilegur hlutur fyrir henni þó að mér finnist þetta kanski óþægilegt. En þá er bara að láta viðkomandi vita, því við höfum jú öll misstór persónuleg svæði, og við verðum að virða það.

Fín grein. En aðallega ætlaði ég að skrifa til að sýna fram á hvað væri frábært ef Íslendingar lærðu eigið tungumál betur. T.d. KOSAR, ok prentvilla, SEIGJA á að vera SEGJA. Og þetta er fáránlegt, FRAMHVÆMD, síðan hvenær er framhvæmd ekki skrifuð framKVæmd, síðan sagði einhver, að það yrði hlegið AF honum ef hann gerði þetta. Halló í guðanna bænum lærið ykkar tungumál örlítið betur. En samt sem áður er þetta mjög góður punktur hjá Hoffmann, mjög svo til rétt, og mætti vera meira um snertingu, ekki af pervertisma, heldur af hinu góða, og hvað ef þú ætlar að ná þér í kvenmann/karlmann, væri þá ekki tilvalið að geta talað og skrifa það sem þú segir RÉTT! Bara að benda á það, þetta fer bara svo í taugarnar á mér þar sem ég kann mitt tungumál andskoti vel, en mætti kunna það betu