jebb sammála, ég held að það skipti sambönd öllu máli að “hugsa vel um þau”

Það er eitt atriði sem ég held að skipti gríðarlega miklu máli í sambandi sem er ekki talið upp þarna; svo lengi sem við erum að tala um samband tveggja þroskaðra einstaklinga.

Það er kynlíf, í hvaða formi sem það birtist!

Fyrir mér er samband án kynlífs frekar rýrt samband, og skortur á kynlífi (án augljósrar ástæðu) er eitt af fyrstu veikleikamerkjunum í sambandi.

Annars hef ég ekkert fleira út á greinina að setja. Hún var stutt, skilmerkileg og hnitmiðuð.

Ég held að þetta þrennt séu lykilatriði í grundvelli að ást. Held að það verði að vera þetta þrennt og eitthvað í persónuleikanum sem smellur saman. Að öðrum kosti held ég að það sé ekki ást sem um er að ræða.
Ég held að fólk eigi það stundum til að rugla saman tilfinningum sínum og telja sig vera ástfangið þegar um er að ræða eitthvað allt annað.

Þetta eru góðir molar hjá þér og ágætis pælingar um sambönd. Ég er líka sammála því að þessi þrjú atriði eru gulls ígildi í samböndum - traust, virðing og heiðarleiki…

En ég er líka með á því eins og einhver hér fyrir ofan að kynlíf er og verður alltaf mjög stór partur af góðu og innilegu sambandi. Samband án kynlífs er ekki nema hálft samband að mínu mati.

Auðvitað eru mjög margir sem hlaupa út í fljótheitasambönd vegna þess að kynlífshliðin er svo frábær að þau/þeir/þær ráða ekki við sig – og ná því að þróa bæði kynlífið og andlegu hliðina líka þannig að ástin nær að blómstra og áður en þau vita af þá er samband þeirra fullkomnað með bæði góðu kynlífi og líka ást – og þannig sambönd geta endað út æfina alla – og jafnvel geta sum sambönd enst út æfina án kynlífs, eða með litlu kynlífi, en með fullkominni andlegri sameiningu – þannig sambönd geta líka verið dásamleg.

Málið er auðvitað alltaf að fara varlega þegar hlaupið er af stað í sambönd, leyfa þeim að þróast og þroskast – í fínu lagi að gefa sambandinu tíma til að þróast í rólegheitum og finna út hvort báðir aðilar “passi” saman og eigi svipuð áhugamál – en það er líka í fínu lagi að njóta kynlífs þó maður sé ekki að hlaupa í einum spreng í að festa hvert annað niður –
“þú ferð ekki á ball nema ég sé með – þú ferð ekki með vinnufélögum á pöbbarölt nema ég komi með – þú ferð ekki út með stelpunum nema ég sé nálægt – þú horfir of mikið á þessa konu – þú ert með störu á þennan mann” og svo frv. .. afbrýðissemi er mesti óvinur þeirra sem eru í sambandi og getur afbrýðiskast gert ljúfustu manneskju að mesta vargi og útkoman er nánast aldrei falleg - endalokin blasa þá náttúrulega við og sambandsslit munu eiga sér stað.

Best er auðvitað að ef fólk fer í samband – nær vel saman og á góðan tíma saman í kynlífi og áhugamálum – og ef það finnur að neistinn er að kulna og kynlífið farið að dala eða minnka með árunum – að fara strax af stað og glæða lífi í sambandið, krydda kynlífið – taka uppá einhverju nýju – tala saman og vera opið sín á milli um hvað og hvað ekki ætti að gera – og koma sér saman um leiðir til að gera líf sitt betra og fjörugra…

Nýungar í sambandi/kynlífi geta bjargað heilmiklu og fólk sem oft bryddar uppá nýjum leiðum til að eiga fjörugra kynlíf eða þá fleiri sameiginleg áhugamál – getur átt von á yndislegu og fjölbreyttu lífi í sátt og samlyndi – og ef þau eru opin og hreinskilin hvort við annað – tjá sig um líðan og breytingar á sjálfu sér í takt við fleiri ár sem þau eiga með sama aðila – þá ætti sambandið að þola nánast allt – jafnvel skilnað – sem þá ætti að geta verið í góðu og með fullri virðingu á milli þeirra sem eru að skilja!

Að lokum, hreinskilni og tjáning í sambandi er gulls ígildi – tala saman – segja hvert öðru hvernig ykkur líður – hlusta á maka/félaga ykkar þegar hann/hún finnur fyrir þörf á því að tala – takið eftir merkjum um að eitthvað gæti verið að og verið opin í það minnsta að tala saman um það ef hinn aðilinn stingur uppá einhverju í kynlífi eða áhugamálum – haldið því sem er í fullkomnu lagi á lofti til að gera sambandið betra – kryddið kynlífið með hverju því sem þið vitið að bæði vilja – verið ófeimin við að prufa nýja hluti – hvort sem það er í kynlífinu eða áhugamálin – elskist og verið góð við hvert annað og þið munið að öllum líkindum uppskera gott og innilegt líf. Ef ekkert gengur - skiljið þá í vinsemd og virðingu fyrir hvort öðru - allra vegna!

Kveðja:
Tigercop sem hefur alltaf gaman af því að tjá sig um ástina og kynlífið - en á það til að tjá sig endalaust og stundum getur hann bara ekki hætt að skrifa … endir!

já ég er sammála því þó svo að það sé svo mikið sem spili þarna inn í. Mér finnst vinátta vera númer 1 eginlega, en hún einkennist náttúrulega af þessu öllu saman. Ef fólk getur ekki verið vinir þá gengur sambandið ekki upp. En þetta með að ást sé ekki nóg er alveg rétt líka. Ég er manneskja sem horfi frekar á gjörðir en orð. Það að heyra: Ég elska þig á meðan að vera lamin segir mér ekkert. Maðurinn minn getur sýnt mér það að hann elski mig með því að líta innilega í augun mín eða bara spurja hvort hann egi að kaupa eitthvað fyrir mig í leiðinni út í búð:)

Ágætis grein, en passaðu þig að skrifa ekki of mikið af “að” um.. það þarf ekki að hafa þau svona oft

Traust, væntumþykja, ómældur áhugi, kærleikur, vinátta, trúnaður, hlustun, skilningur, hreinskilni, tjáning, og mætti svo lengi telja.

En frábær grein hjá þér. :)

Gæti ekki verið meira sammála þér, ef þessi 3 atriði eru til staðar þá kemur hitt yfirleitt af sjálfu sér.

Vá….þessu er ég alveg sammála!
Góð grein ;)

Þú lýstir mínu sambandi ágætlega.
Kærastinn minn býr á Ísafirði og ég á Akureyri en ég treysti honum 100% og öfugt þó við umgöngumst hitt kynið alveg helling. Flestir mínir vinir eru strákar og við erum GÓÐIR vinir en hann treystir mér alveg og ég honum.

Ég virði þennan strák meira en allt og miðað við hvernig hann kemur fram við mig er það gagnkvæmt.

og ég hef aldrei, mun aldrei og gæti aldrei logið að honum. get ekki sagt, miðað við hvernig ég þekki hann, að hann myndi ljúga að mér.

^-^

Mjöög góð grein.