þannig er mál með vexti að ég var að hætta í sambandi, þetta var búiða að vera besta
samband sem ég hafði verið í, en það var sammt einhvað í því sem vanntaði. ég veit
ekki hvað það er en allavegana mér leið ekki vel svo ég ákvað að slíta þessu….
við erum búin að vera sundur og saman í eitt og hálft ár og nú síðast í hálft ár….
fyrir um 3 mánuðum ákváðum við að fara til svíþjóar saman ásammt mjög stórum hóp
frá íslandi og var allt í góðu með það…. á þeim tímapúngti vissi ég eingan vegin
að þetta ætti eftir að fara svona svo við erum búinn að vera mjög spennt fyrir ferðinni
síðan þá… ætlunin var ekki að eiðileggja ferðina fyrir okkur báðum og þá meira
henni að mér finst…. ég vildi ekki bíða því ég vissi að hún kæmist af því að það
væri einhvað stórt að um leið og við færum út… (hún þekkir mig MJÖG vel)…. svo
ég ákvað að slíta þessu rétt eftir seinustu helgi… það eina sem ég vill núna er
að við getum orðið vinir þar sem hún er einn besti vinur sem ég hef nokkurntíman
átt… ég vill að hún komi með okkur út og hef sagt henni það í gríð og erg… en
einu svörin sem ég fæ eru þau að hún viti ekki kvort hún geti verið í kringum mig
í hálfan mánuð og má ekki koma við mig…. ég veit ekkjert hvað ég á að gera… ég
vill hafa hana með en hún er ekki viss… ég á eftir að fá feitt samviskubit ef hún
kemur ekki.. ég veit það… það er ekki góð tilfinning að ég held að skemma heila
utanlandsferð fyrir mannesku sem manni þykir gríðarlega vænnt um…

kveðja
Zeron